جنسیت و آموزش

روژان پرس: جنسیت امری منبعث از روابط اقتصادی در عصر کشاورزی است که در فرهنگ، اجتماع، سیاست و دیگر مظاهر تمدن و فرایند و نهاد آموزش به عنوان منتقل‌کننده میراث بشری به نسل‌های نو رسوخ کرده است.

تفاوت‌های جنسیتی در آموزش، متجلی و بازتولید می‌شود؛ بدین معنا که آموزه‌های مرتبط با جنسیت در متون آموزشی و شیوه‌های آموزش رسوخ و میراث ماندگار مردسالاری در حین آموزش انتقال داده می‌شود.

جایگاه زن به عنوان جنس دوم در کتاب‌های درسی و ایفای نقش‌های پایین‌تر از مردان در میان نقش‌های اجتماعی و تصویر‌سازی از جایگاه زن در  ذهن آموزش گیرندگان همان تداوم وضعیت موجود در نگاه به نقش زنان و ایفای وظایف زنانه است. این نگاه و شیوه تعامل موجود به علت تغییر شیوه‌های معیشت و به تبع آن ایجاد نگرش و فکر نو در تفکر پیش‌ برنده اجتماعی، این نیاز را نسبت به تغییر در نگاه به جنس دوم ضروری‌تر نموده است‌.

حضور زن در عرصه اجتماع بنا به شرایط اقتصادی و اجتماعی بسیار گسترده‌تر شده ولی نگاه‌، فرهنگ و تعاملات اجتماعی در این حد گسترش نیافته است. در این میان وظیفه آموزش و تربیت بسی مهم، برجسته و مورد توجه است که شیوه آموزش محافظه‌کار به آموزش واقع‌گرا تغییر یابد و از بستر این تحول نیاز به اندیشیدن و باز‌تولید مبانی فکر اجتماعی می‌تواند تعادل جنسیتی را در  متون و روش‌های آموزشی به بار آورد‌.

اگرچه در سالیان اخیر تعداد دانشجویان دختر از پسر فزونی گرفته است و آمار تحصیلات زنان نسبت به مردان متعادل‌تر شده است؛ ولی این امر واقع، منجر به افزایش حضور زنان در موقعیت‌های بالای اجتماعی و حضور در مراکز تصمیم‌گیری و تصمییم‌سازی نشده است و حتی منجر به افزایش قابل توجه و متعادل درآمد زنان نسبت به مردان نشده است‌. علت این نقیصه و عدم تعادل همانا در عدم توجه به آموزش و رفع موانع جنسیتی در تربیت و ذهن آموزش‌ گیرندگان است‌.

 در این میان، به نظر می‌رسد دستگاه‌های فرهنگی، آموزش و پرورش، آموزش عالی، متولیان امر رسانه و تولیدات فرهنگی، پدید آورندگان و بازتوزیع‌کنندگان اندیشه و صاحبان قلم و تریبون با درک واقعیت‌های موجود و ضرورت‌های اجتماعی زمان حال‌، باید بیش از گذشته در ایفای حضور و نقش زنان در جامعه و ضرورت و اهیمیت این این امر برای توسعه، زمینه را برای برابری ایفای نقش و جایگاه اجتماعی برای تک تک افراد جامعه فارغ از کلیشه‌های جنسیتی فراهم نمایند‌.