در عرض حال رسانه‌های برخط باید گفت، سبکی نوین از ارتباطات انسانی که توانسته به کمک تکنولوژی مرزها را در نوردد و در معادلات جوامع امروزی نقش تعیین‌کننده‌ای داشته باشد. قدرت‌ها هرکدام به نحوی درصددند از این تریبون برای مشروعیت بخشیدن به جایگاه اجتماعی خود بهره ببرند و اگر زیر بار نروند آن را بی‌اعتبار یا تحریم! کنند.

اگرچه شتاب پیشرفت دنیای رسانه مانعی جدی بر سر راه دیکتاتوری و قدرت‌های سلطه‌طلب می‌شود اما ضعف بنیادین جهان سوم از جمحسوبآ۸مله در جغرافیای خاور میانه هنوز ما را در استفاده از این ابزار قدرتمند در معرض اما و اگرهای جدی قرار داده است؛ به گونه‌ای که فریاد حق‌طلبی و آزادی‌خواهی ملت‌های فاقد رسانه در میان امواج سهمگین تولیدات رسانه‌ای هنوز تروریسم تعبیر می‌شود. در چنین شرایطی، پایگاه خبری «روژان‌پرس»، جامعه مخاطب خود را در مسیری پرمخاطره با پیچ‌های تاریخی می‌بیند که عبور از آن مستلزم شناخت و برنامه‌ریزی است.

روژان‌پرس با برخورداری از پشتوانه ۴۰ سال تجربه کار عملی، بر خود واجب می‌داند به‌ مثابه کارگاهی آموزشی تجارب و اندوخته‌های خود را در اختیار جوانان مستعد و علاقه‌مند قرار دهد و دست‌نوشته‌های ناپخته جوانان علاقه‌مند را بر یادداشت‌های تکراری برخی از دارندگان مدارج دانشگاهی که تنها خود را قیم کردستان و صاحب نظر و تحلیل وقایع می‌دانند ترجیح دهد. کما اینکه این روند را در روزنامه روژان تجربه کردیم و امروز شاهد حضور نسلی جدید با ادبیاتی نوین در عرصه رسانه هستیم.

با این‌حال خود را بی‌نیاز از آن دسته نویسندگان محدود و قلیل نیز نمی‌دانیم و به‌عنوان تریبونی عمومی همواره دیدگاه این بزرگواران را نیز به اقتضای منافع مردم کردستان منعکس خواهیم کرد.

روژان‌پرس، با اعتقاد به روح تعاون و همکاری اعتقاد دارد که می‌تواند به‌دوراز از هرگونه وابستگی و پیوستگی حزبی و دولتی در حد وسع و توان خود زبان حال مردم باشد. وجود رسانه‌ای مستقل با رویکردی انتقادی به‌دور از جنجال‌های مرسوم سیاسی و صرفاً با تکیه‌بر اصول کار حرفه‌ای، ضرورتی است که بنا به اقتضای آن اینک پا به عرصه حیات می‌گذارد و امیدوار است بتواند با بهره‌گیری از خرد جمعی پل ارتباطی قابل اعتمادی بین مردم و مسئولان باشد.

اعتقاد داریم «انتقاد» نه عاملی برای عقده‌گشایی و هتکِ حیثیت دیگران، بلکه ابزاری برای اصلاح امور است که باید کارکردی عمومی داشته و از هرگونه شائبه شخصی و منافع گروهی به دور باشد. بااین‌حال، شهامت را نه در انتقاد صرف و نه در نوشته‌های تند و خشونت رسانه‌ای، بلکه در تبیین واقعیات جامعه و جستجو برای پیدا کردن راه‌ حلی جهت عبور از تنگناهای جامعه دانسته و بر این بارویم که نباید انتقاد به پیچیدگی شرایط زندگی نخبگان و اهل‌قلم منجر شود.

شکی نیست که تمام نظام‌های حاکم و قدرت‌ها، به نحوی سعی در محدود کردن جریان آزاد اطلاع‌رسانی و یا حداقل هدایت آن دارند. با اعتقاد به این اصل، باید گفت این هنر نویسندگان و قلم‌به‌دستان است که بتوانند در چارچوب قانون به‌گونه‌ای بازی کنند که هم مطالبات جامعه خویش را مطرح کنند و هم بهانه به دست جریانات افراطی ندهند؛ جریاناتی که نمی‌توان وجود آنان را در لایه‌های نظام حاکمیتی انکار کرد؛ اما اگر بدبینانه نیز قضاوت نکنیم در میان مجموعه مدیران کشوری، هستند افرادی که همواره با واقعیات جامعه کردستان با دیدی منطقی می‌نگرند و در حد وسع و توان خود برای چاره‌جویی تحقق مطالبات مردم دل سوزانده‌اند.

«روژان‌پرس» می‌خواهد در کنار مردم و دولت، «یاریگر» کسانی باشد که پیشرفت جامعه کُردی را نه در خشونت و نفرت، بلکه در گفت‌وگو و مصالحه می‌بینند. امید که هم حاکمیت و هم نخبگان جامعه کُردی با شناخت از واقعیات موجود بتوانند راه را به‌موازات تحولات منطقه برای عمران و آبادانی هرچه بیشتر کردستان و رفع محرومیت‌ها برای رسیدن به آینده‌ای روشن هموار سازند.

انتظار داریم نخبگان و اهل قلم ما را در این راه با ایده‌های سازنده و نقدهای خود همراهی کنند.