رسیدگی به ثروت مسئولین انتخابی و انتصابی متاسفانه فقط در حد شعار باقی ماند و هراز گاهی در موسم انتخابات و آغاز هر تغییر در سیستمی، مانند خنجری زنگ آلود و بی اثر از نیام کلامی بیرون می جهد و در همان دم، دم فرو می بندد.
روژان پرس: تجمل‌گرایی و ریخت و پاش این روزها به فرهنگ غالب در جامعه تبدیل شده است. درحالیکه زباله‌گردی در سال‌های اخیر در شهرهای مختلف كشورمان به دلیل وضعیت بد معیشتی، به شغلی تبدیل شده كه روز به روز طرفداران آن بیشتر می‌شود برخی نیز احساس می‌کنند که اگر ریخت و پاش‌های آن چنانی نداشته باشند، از نظر مردم حقیر و پست هستند. از نظر آنان، کرامت انسانی و بزرگی هر فردی در مقدار ثروت و مالی است که در اختیار دارد.
برخی از افراد بزرگی را در نمایش قدرت و ثروت خود می‌بینند. اینان از هر چیزی که بتواند عزت و شوکت دروغین آنان را به نمایش بگذارد، استقبال می‌کنند و با خرید چند طبقه گورستان به همنوعان خود تفاخر می‌فروشند.
در این آشفته‌بازار گرانی بازار رقابت ناسالم و سبقت‌جویی از یکدیگر چنان گرم است که هر کسی می‌خواهد از دیگری پیش بیفتد حال از چه راهی و به چه قیمتی خدا می‌داند.
اگرچه پدیده ثروت‌اندوزی و تفاخر به مال دنیا کم و بیش در هر جامعه‌ای دیده می‌شود و شاید بتوان آن را بدیهی تلقی کرد اما بروز این پدیده در میان خواص جامعه که دستی بر قدرت و منابع ملی دارند و مدام ملت را به صرفه‌جویی و ریاضت فرا می‌خوانند چندش‌آور است. تفاخر مدیران و نمایندگان مجلس و درز گاه و بیگاه خبرهایی از حقوق‌های نجومی و اختلاس‌های میلیاردی و هزینه‌های آنچنانی در کنار پدیده زباله‌گردی سیمایی دوگانه و ناخوشایندی از جامعه تصویر می‌کند که دل هر انسان منصفی را به درد می‌آورد.
خبرگزاری کردپرس در یادداشتی با اشاره به لیست فساد نمایندگان نوشته است: «رسیدگی به ثروت مسئولین انتخابی و انتصابی متاسفانه فقط در حد شعار باقی ماند و هراز گاهی در موسم انتخابات و آغاز هر تغییر در سیستمی، مانند خنجری زنگ آلود و بی اثر از نیام کلامی بیرون می جهد و در همان دم، دم فرو می بندد.
این اهمال‌کاری آنچنان تلقی می‌شود که مجلس برای بعضی نمایندگان نقش پوششی برای رسیدن به آرزوهای دست‌نیافتنی آنان در حوزه مالی و انباشت ثروت دارد. این دسته از نمایندگان به جای پرداختن به امور ذاتی نمایندگی، سوء استفاده‌های مالی خود را در جنجال‌سازی‌های تصنعی پنهان می‌کنند و به جای خدمت به مردم بیشتر در خدمت احتیاجات و آرزوهای مالی خود و اطرافیانشان هستند.
از رفتار بعضی نمایندگان چنین القا می‌شود که تنها کسی می‌تواند به کرسی مجلس برسد که بیشترین پول‌پاشی کثیف را در جامعه رونق دهد؛ متاسفانه با این رفتارهای غیر اصولی رقابت در حوزه برنامه و پیگیری مطالبات مردم، به رقابت پولی بین نامزدها تبدیل شده است. در چنین فضایی مسلم است که مجلس از انسان‌های دلسوز و شریف تهی و جای آنها را ربات‌های بی‌احساس و بی‌اراده‌ای به نام نماینده پر خواهند کرد؛ ربات‌هایی که در دوره چهارساله بعضا حتی یک حضور موفق در عرصه قانونگذاری ندارند و در رای اعتمادها و استیضاح‌ها هم شاهد رفتار مشکوک آنان به نفع جیب خود و نه مصالح مملکت هستیم.
در محافل خصوصی برخی نمایندگان مناطق کردستانی سخن از هزینه انتخاباتی در حد بیش از اعتبارات عمرانی چند شهرستان در حوزه انتخابیه آن نماینده به میان می‌آید. جولان پول‌های کثیف در موسم انتخابات، عقلانیت را تعطیل و ضربان احساس مشاعر برخی رای‌دهندگان را احاطه می‌کند و ثروت جایگزین ملت می‌شود».
سلیمان الله‌مرادی
آدرس کوتاه خبر:
