سید عارف قادرزاده *
پل نساره؛ نقطه حادثه‌خیزِ فراموش‌شده در کریدور ملی جنوب به شمال‌غرب
خطر در این محدوده نشانه‌ای از یک نقص سیستماتیک در مدیریت راه‌ها و اولویت‌بندی پروژه‌های ایمنی محور است.
روژان‌پرس: به عنوان کارشناس رسمی دادگستری در رشته وسایل نقلیه موتوری زمینی، بر پایه بررسی‌های میدانی، مستندات فنی، و گزارش‌های ثبت‌شده در سال‌های اخیر، می‌توان به صراحت گفت که محدوده پل نساره و پیچ‌های منتهی به آن واقع در 5 کیلومتری شهر دیواندره، یکی از نقاط حادثه‌خیز و پر ریسک در محور مواصلاتی جنوب به شمال‌غرب کشور است. این محدوده سال‌هاست که جان انسان‌ها را می‌گیرد و تغییر مؤثری در وضعیت آن ایجاد نشده است.
موقعیت پل نساره در یکی از مهم‌ترین کریدورهای ترانزیتی کشور قرار دارد؛ مسیری که سال‌ها پیش در طرح ملی ارتقاء به بزرگراه قرار گرفت، اما فرآیند اجرا در بخش‌های واقع در استان کردستان با کندی غیرقابل توجیه همراه بوده است. این در حالی است که با توجه به ماهیت کوهستانی منطقه، شرایط اقلیمی خاص و حجم بالای تردد وسایل نقلیه سبک و سنگین، تعلل در بهسازی این مسیر، مستقیماً با ایمنی کاربران جاده‌ای در تضاد است.
در بررسی‌های کارشناسی، عوامل متعددی به عنوان دلایل اصلی بروز سوانح در این منطقه قابل شناسایی است: از جمله طراحی غیراصولی هندسی مسیر، شعاع نامناسب قوس‌ها، محدودیت دید، کمبود علائم ایمنی مؤثر، و عدم نگهداری مناسب زیرساخت‌های موجود. این ترکیب عوامل باعث شده است تا رانندگان، در شرایط عادی و به‌ویژه در شرایط ناپایدار جوی، در کنترل وسیله نقلیه با دشواری جدی مواجه شوند.
باید تأکید کرد که خطر در این محدوده صرفاً در قالب «نقص مسیر» خلاصه نمی‌شود، بلکه نشانه‌ای از یک نقص سیستماتیک در مدیریت راه‌ها و اولویت‌بندی پروژه‌های ایمنی محور است. علیرغم اعلام مکرر نهادهای مسئول مبنی بر انجام مطالعات و آغاز عملیات، هنوز نتیجه ملموسی برای ساکنان منطقه و کاربران این مسیر حاصل نشده است.
آیا واقعاً باید هر بار با انتشار خبر تلخ دیگری، مسئولان را متوجه ضرورت مداخله فوری کرد؟ آیا جان انسان‌ها در معادلات اولویت‌بندی پروژه‌ها، جایگاه تعریف‌شده‌ای ندارد؟
به عنوان یک کارشناس رسمی، وظیفه دارم هشدار دهم که ادامه روند فعلی، نه‌تنها مغایر با اصول مهندسی راه و حمل‌ونقل است، بلکه با اصول اخلاق حرفه‌ای در حوزه ایمنی جاده‌ای نیز در تضاد کامل قرار دارد. بی‌تفاوتی امروز، می‌تواند فردا در قالب مسئولیت مدنی و کیفری نمایان شود.
اکنون زمان آن است که این مسیر بحرانی نه صرفاً به عنوان یک پروژه عمرانی، بلکه به عنوان یک «ضرورت ایمنی ملی» بازتعریف و با قید فوریت در برنامه اجرایی قرار گیرد. جان انسان‌ها، مهم‌تر از هر عدد و جدول و بودجه است.
* کارشناس رسمی دادگستری و کارشناس ارشد مدیریت اجرایی
آدرس کوتاه خبر: