تنهاترین سردار میدان مبارزه با فساد

پارلمان در اصل نماد اراده و خواست ملت و نقشه راه کشور است که حاکمیت باید خود را با مصوبات آن تطبیق داده و نظارت پارلمان بر عملکردش را بپذیرد، اما میزان موفقیت این نهاد در جهان یکسان نیست و تابعی از فرهنگ سیاسی جامعه، آزادی سیاسی، استقلال احزاب، قانون انتخابات و توانائی ذاتی نمایندگان می‌‌باشد.

 ایرادات ساختاری قانون انتخابات ایران همواره مورد انتقاد صاحبنظران است زیرا مفاد آن بر اساس معیارهای ایدئولوژی حاکم و منافع جناح‌‌های سیاسی غالب تعریف شده و امکان مشارکت احزاب و کاندیداهای منتقد را سلب کرده است.

مجلس شورای اسلامی در حال حاضر ترکیبی است از اعضای 2 جناح حکومتی و افراد مستقل با خواستگاه‌‌های ضعیف که هیچکدام را نمی‌‌توان برآیند اراده قاطع ملت دانست چون اولی تنها در تلاش برای کسب برتری در نظام قدرت و دومی تمام احتیاط‌‌ها را به کار می‌‌گیرد که بهانه‌‌ای دست هیئت‌‌های نظارت برای رد صلاحیت در انتخابات بعدی ندهد و یا تبدیل به بازیچه قدرت پنهان و باندهای قدرتمند رانت‌‌جو می‌‌شود.

همین وضعیت سبب شده تا مجلس و انتخابات مقبولیت مردمی خود را از دست داده و میزان مشارکت به پایین‌‌ترین حد ممکن برسد به طوری که تبدیل به سند غیر قابل انکار برای اثبات غیر دموکراتیک بودن انتخابات و کاهش اعتبار بین المللی کشور شده است.

در این شرایط تنها افراد فاقد ضعف ناشی از مفاسد مالی و ناتوانی‌‌های ذاتی می‌‌توانند وارد میدان دفاع از دموکراسی، عدالت-گستری، مبارزه با فساد و تقابل با باندهای مافیایی شوند اما باید خود را آماده تقابل ناجوانمردانه باندهای غارتگر سرمایه‌‌های ملی کرده و هر لحظه در انتظار فرود آمدن مصیبتی بر خود، خانواده و هم‌‌پیمانان‌‌شان باشند یا یا اینکه خود را آماده رد صلاحیت در دوره بعد کنند.

موضع‌‌گیری‌‌های رهبران هسته مرکزی نظام قدرت و کاهش فشار بر نمایندگان منتقد و افشاگر نشان می‌‌دهد که ضرورت اصلاح قانون انتخابات، احزاب و رسانه درک شده و اقدامات مقدماتی آن در دست انجام است اما از سرعتی بسیار پایین برخوردار و در حالت محرمانه قرار دارد.

دفاع وکلای منتقد و افشاگر از حقوق مردم و مبارزه با پدیده‌‌ها و عوامل کاهنده مشروعیت قانون و پارلمان و فرسایش مقبولیت رهبران محکم‌‌ترین تکیه‌‌گاه حاکمیت برای ترمیم آسیب دیدگی مشروعیت قانون، مقبولیت مجلس و محبوبیت رهبران است اما هسته مرکزی نظام قدرت و دولت‌‌های پنهان باید این را بدانند که این امر دائمی نبوده و نمی‌‌تواند برای همیشه جامعه را امیدوار نگه‌‌دارد.

بنابراین باید از این فرصت برای پیشبرد اصلاحات ساختاری استفاده کند تا زمینه برای حضور افراد دموکرات، تکنوکرات و پاک فراهم گردد زیرا تاخیر در اجرا سبب شکل‌‌گیری افکار و تشکیلات دگرگون‌‌خواه شده و امکان کنترل اوضاع را از بین می‌‌برد.

محمد رسول شیخی‌‌زاده نماینده قروه و دهگلان از ابتدای ورودش به مجلس ندای عدالت‌‌خواهی را سر می‌‌دهد و پرچم مبارزه با فساد را برافراشته، تمامی سخنان، اعتراضات و افشاگری‌‌هایش مورد استقبال افکار عمومی قرار گرفته است اما گویا تنهاترین سردار میدان است.

کسی منکر خدمات توسعه‌‌گرایانه برخی از نمایندگان استان نیست اما این را باید بدانند که برخی از این اقدامات ناخواسته بستری است برای فرود افراد و باندهای رانت‌‌جو و فاسد چون قدرت نظام اداری و قانون در زمان واگذاری‌‌ها و برگزاری‌‌ها به این افراد نمی‌‌رسد.

پس اول باید در راستای برچیدن بسترهای فساد در متن قانون، آتش زدن آشیانه مفسدان در نظام قدرت و پرت کردن مفسدان از گردونه مدیریت اقدام کرد، بعد به سراغ توسعه اقتصادی رفت.