با حلوا حلوا گفتن دهان هیچ‌کس شیرین نمی‌شود والان که دارم این متن را می‌نویسم دلم راضی نیست روز کارگری که سفره‌اش روزبه‌روز خالی‌تر و احترامش‌کمتر می‌شود را تبریک بگویم.
با حلوا حلوا گفتن دهان هیچ‌کس شیرین نمی‌شود والان که دارم این متن را می‌نویسم دلم راضی نیست روز کارگری که سفره‌اش روزبه‌روز خالی‌تر و احترامش‌کمتر می‌شود را تبریک بگویم.
روز دست‌هایی که روزها در تلاش هستند برای آرامش شب‌ها و شب‌ها در تکاپویند برای آسایش روزها.
روز کسانی که تمام جهان را می‌سازند ولی خودشان خانه‌ای برای رفاه وآرامش ندارند. کارگرانی که برای همه احترام قائل هستند اما از بیشتر جامعه احترامی ندیده‌اند. به نظر من کارگران از شریف‌ترین طبقات اجتماع هستند زیرا قدرت بازوی آنها باعث چرخش چرخ‌های زندگی جامعه و گردش خون در رگ‌های حیات هستی است.
از وقتی که به خاطر شرایط زندگی‌ام مجبور به انجام شغل کارگری شدم تا مغز استخوان دیدگاه مردم و جامعه نسبت به این شغل را فهمیدم ولی لطفا درک کنید کسانی که شغلشان کارگری است مثل همه‌ی شما که انسانید و شغل دارید همه آنها انسان هستند و شغلشان کارگری است و مثل همه‌ی انسان‌ها و شغل‌ها اهمیت و جایگاه خاص خود را دارد و کم نیستند کارگرانی که از پزشکان و تحصیل‌کردگان این جامعه شعور و فهم و بیشتری از انسانیت دارند.
من روز کارگر را به پدری که در طول روز خسته است ولی در شب باخنده مو‌های دخترش را نوازش می‌کند و برای پسرش قصه می‌گوید و به خانواده‌اش محبت می‌کند تبریک می‌گویم و امیدوارم روزی جامعه به این رشد از آگاهی برسد که ارزش دستان پینه‌بسته کارگران را بداند و بدانیم کارگران هم مثل همه ما انسان هستند و احترام گذاشتن به آنها واجب است و درک احساساتشان نشانه انسان بودن خودمان است.
آدرس کوتاه خبر:
