انتظاراتی که برآورده نشد!

توانایی‌ها وظرفیت‌ها در تلاطم روزگار و سختی‌ها برملا می‌گردد و انسان‌ها چون تیغ آب‌دیده برسختی‌ها فرود آمده و با راحتی و صبر و طاقت، ازکنار حوادث خود و اطرافیان را می‌رهانند.

تاریخ نشان می‌دهد که ناخدای کارآمد وقتی کشتی او در حال غرق شدن است با کمال خونسردی اعلام می کند که نترسید و چنان وانمود می کند که همه را نجات خواهد داد.

در جنگ جهانی دوم بسیاری از کشورها با کمبود مواد غذایی و گرانی مواجه شدند و نیاکان ما در گرانی‌های آن دوره چه سختی‌ها و مرارت‌هایی که تحمل می‌کردند اما با اتخاذ تدابیر فوری و همکاری با بخش خصوصی و مردمی بر مسایل و مشکلات فایق آمدند.

در چند روز اخیر با شروع جنگ ایران و اسرائیل غاصب، مثل همه شهرها وروستاهای ایران، جمعیت یک میلیون 600هزار نفری کردستان هم دچار دلهره و اضطراب گردید. نانوایی ها و فروشندگان مواد غذایی ، جایگاههای سوخت رسانی و مراکز درمانی و خدماتی بهداشتی ، مراکز اطلاع رسانی  و... هرکدام به نحوی در ایجاد این دلهره و اضطراب سهمی داشتند.در این گیرودار، کسی نبود که اندکی از این دلهره بکاهد. جا داشت که مسئولین عزیز و در راس استاندار محترم ضمن تشکیل کمیته بحران، متشکل از نمایندگان خود و بخش خصوصی و جامعه مدنی، به شناسایی نیازهای فوری پرداخته و برنامه های عملیاتی برای رفع وضعیت موجود تدوین می کرد. انبارهای استراتژیک برای ذخیره سازی کالاهای اساسی ایجاد می کرد. دولت با شناسایی تولید کنندگان و واردکنندگان معتبر ، اقدام به خرید و ذخیره سازی کالاهای ضروری و مورد نیاز مردم می نمود تا در مواقع ضروری خود به توزیع آن اقدام نماید.

نظارت دقیق بر قیمت ها و توزیع کالا حتی به صورت موردی برای جلو گیری از سوء استفاده های احتمالی یک ضرورت بوده و هست.

حمایت از بخش های خصوصی و خیرین ، می توانست و می تواند بسیاری از مشکلات را بر طرف نماید.

برگزاری کمپین اطلاع رسانی و تشکیل شورای اطلاع رسانی پیشبینی شده در ساختار تشکیلاتی استانداری‌ها، می‌توانست و می‌تواند در تنویر اذهان عمومی نقش ایفاء نماید که متاسفانه این شورا غیر فعال است.

ایجاد بازارهای محلی با حمایت و تسهیل اندک می تواند به آرامش واعتماد در بین آحاد جامعه، موثرباشد.

نظارت بر ورود و خروج کالاهای اساسی به استان، نحوه توزیع و چونگی مصرف، مهم و حیاتی است. تعداد کیسه آردهایی که به نانوایی‌ها داده می‌شود، چه سرنوشتی دارند. آیا می‌دانیم که اگر نانوایی یک روز کارنکند، سهمیه آردش را چکار خواهد کرد؟

با چندین برابر بفروش خواهد رساند. لطفا تعداد نان‌های دپو شده در اول خیابان فردوسی سنندج را نظری بیندازید تا معلوم گردد که با مردم چگونه رفتار می‌شود؟

آیا می دانیم که بدلیل عدم نظارت و بی اعتمادی مردم ، خریدهای احساسی و مازاد رونق خواهد یافت و افراد به دلیل ترس از کمبود، بیش از حد خرید کرده و به ایجاد بحران دامن خواهند زد.

کمپین‌های آموزشی از طریق موسسات مردمی و انجمن ها و تشکلات برای خرید منطقی و مصرف متعادل می تواند ، به ما کمک نماید تا بر مشلات فایق آییم.

مهمتر از همه توجه به مسئولیت اجتماعی مردم در این شرایط حساس، بس مهم و اساسی است. همه مردم باید احساس کنند که در تامین نیازهای یکدیگر نقش دارند. تشویق به همکاری‌های محلی ودرخواست از اقشار مختلف مردم برای کمک ومساعدت در همه زمینه‌ها -بدون چشم داشت- می تواند راهگشا باشد.

در زمستان 1400و در زمان اپیدمی کرونا جمعی از دوستان با تشکیل ستادی در فرمانداری سنندج به توزیع آرد بر نانوایی ها مبادرت ورزیدند و اعلام کردند که ساعات کاری نانوایی‌ها بیشتر شود تا مردم راحت تر به تهیه قوت خویش مبادرت ورزند. در حقیقت آرامش خاصی بر جامعه حکم‌فرما شد.

یادآوری می‌گردد که مردم استان در انجام صدقه و احسان بی نظیرند و در این راستا بستر بهره مندی از کنشگران اجتماعی فراهم شود.

 در مجموع وضعیت چند روز اخیر کردستان و به ویژه مرکز استان، آشفته بوده و هست. نانوایی‌ها دو برابر و ارزاق عمومی با خریدهای احساسی دچار بحران و جایگاه‌های سوخت با کاهش 10 لیتری و اکراه در واگذاری کارت سوخت آزاد و... و عدم حضور مسئولین در بطن جامعه و به صورت موثر و عدم اطلاع رسانی و عدم توزیع کالاهای اساساسی در بین مردم و...بربحران افزود که امیدواریم من بعد جبران گردد.