متاسفانه عده‌ای منفعت‌طلب و زراندوز و پولدار(نه سرمایه‌دار!) جز به تامین منافع شخصی خود به چیز دیگری فکر نکرده و اساسا تمام منابع منطقه را در جهت اهداف طمعکارانه خود اجیر کرده و ابدا اعتقادی به مسئولیت خود در قبال جامعه ندارند.
مریوانی کە می‌توانست علاوه بر قطب توریستی، پتانسیل عظیمی برای گردشگران تجاری و اقتصادی نیز باشد!
شهرستان مریوان به واسطه‌ی منابع طبیعی و محیط زیست جذاب و دیدنی از دریاچه زریبار گرفته تا مناطق زیبای اورامان و سرشیو و... و جنگل‌های دلفریب، همواره زبانزد بوده و علیرغم مسیر نامناسب و خطرناکش، مهمانان زیادی را به خود جذب نموده است.
در کنار این مواهب، یکی از پتانسیل‌های بسیار بزرگ مریوان موقعیت مرزی و تجاری و اقتصادی است که می‌توانست فرصتی بسیار مناسب برای توسعه‌ی منطقه‌ای و رفاه مردم این دیار باشد اما متاسفانه به‌خاطر منفعت‌طلبی و زراندوزی عده‌ای پولدار(نه سرمایه‌دار!) نامسئول و دلال‌پیشه که با کوچکترین مبانی فکری اقتصادی و سرمایه‌گذاری، ناآشنا بوده و صرفا با رانت‌خواری و کسب موقعیت‌های ویژه‌ای که به طرق مختلف از صاحبان قدرت و جایگاه‌داران نمایندگی و ارتباط با صاحبان قدرت کسب نموده‌اند موقعیت اقتصادی شهر را به‌جای فرصت به تهدید تبدیل کرده و چنان بی‌رحمانه بر پیکره‌ی اقتصادی، فرهنگی و مدنی شهر تاخته‌اند که حتی موجودیت آن را به خطر انداخته‌اند! این عده، جز به تامین منافع شخصی خود به چیز دیگری فکر نکرده و اساسا تمام منابع منطقه را در جهت زراندوزی طمعکارانه خود اجیر کرده و ابدا اعتقادی به مسئولیت خود در قبال مزاحمتی که برای مردمان و مصرف منابع این دیار در جهت کسب ثروتشان ندارند و در کمال بی‌مسئولیتی، سرمایه خود را که از صدقه‌ی سر ظرفیت‌های منطقه مریوان کسب کرده‌اند به سایر استان‌ها و حتی کشورها برای سرمایه‌گذاری انتقال داده و جز اراذل پروری، ناامن کردن محیطی، ترویج بی‌فرهنگی و فساد و ارتشا و ترغیب بچه‌های این دیار به قاچاق و کولبری و... به‌جای تحصیل و هنر و مدنیت، خیر دیگری از آنان به شهروندان مریوانی نرسیده است!
از طرف دیگر بینش دلالانه‌ی این عده‌ی بی‌خیر و برکت، سبب شده است که کوچکترین سرمایه‌گذاری در منطقه به جهت اشتغالزایی و خدمت به مردم صورت نگرفته و اگر هم موارد اندکی باشد صرفا در راستای تداوم تامین رانت و چپاول منطقه با همدستی زراندوزان و غارتگران مرکز نشین بوده که همواره در غارت و کسب ثروت، شریک و همدست بوده‌اند. عدم مسئولیت‌پذیری و نظارت دستگاه‌های متولی چون اتحادیه اصناف، تعذیرات، دستگاه‌های اجرایی، نظارتی، امنیتی و قضایی نیز در این امر مزید بر علت بوده و انگار همه این موارد همراه و هماهنگ شده‌اند تا مریوان با این حجم از پتانسیل و ظرفیت منحصر به فرد در مقایسه با شهرهای دیگری چو بانه، ماکو، جلفا، آستارا، سرخس، بیرجند و... به ویرانه‌ای متروک و ناامن تبدیل شود.
آدرس کوتاه خبر: