یادنامه‌ای برای ناصرخان کانی‌سانانی
امروز فرزندی از تبار نجیب‌زادگان مریوان را از دست دادیم، یادگار محمودخان کانی‌سانان؛ بزرگ‌مردی که نام و نشانش در تاریخ کردستان می‌درخشد.
ناصرخان، دانش‌آموخته‌ی علوم سیاسی، مردی بود که علم سیاست را در دانشگاه فرا گرفت و واحدهای عملی آن را در مکتب پدر پاس کرد.
با آنکه درهای اقامت در تهران یا مهاجرت به فراسوی مرزها به رویش باز بود به زادگاهش بازگشت و در رادیومریوان مشغول به‌کار شد.
او سیاست را نه نردبان قدرت، بلکه به مثابه دانشی برای فهم بهتر جامعه می‌خواست.
خانه‌اش مأمن کتاب بود و قلمش آیینه‌ی جان. در برابر انحراف و تحریف، شمشیر نقد را بی‌پروا از نیام می‌کشید.
در صدا و سیما، سال‌هایی از عمرمان را مشق رسانه‌گری کردیم. پس از بازنشستگی، وقتی که شنید «روژان» را منتشر کرده‌ام، بی‌پرده و صادقانه گفت: تو یا عاشقی یا دیوانه!
با این‌حال، به دعوت هیات تحریریه بار دیگر به صحنه رسانه بازگشت و ده سال تمام در بزنگاه‌ها آنچه که به‌صلاح ملت بود فریاد کرد.
ناصرخان، در میان ما نیست، اما راه و رسم او، همچون چراغی پرفروغ بر تارک راه آینده ما می‌درخشد. روحش شاد و یادش گرامی
سلیمان الله‌مرادی
وداع ناصرخان با «روژان»
آدرس کوتاه خبر: