«پرواز فرشتگان»

زندگی پر از آمدن‌ها و رفتن‌هاست، اما رفتن‌ها تنها یک وداع ساده نیستند، بلکه پروازی بی بازگشت به آسمان‌اند. پدر و مادر، همان فرشتگان زمینی که همیشه حضورشان برایمان بدیهی است، اما وقتی دیگر در کنارمان نیستند، تازه می‌فهمیم هیچ چیزی نمی‌تواند جای خالیشان را پر کند. در آن لحظه که با خود می‌گوییم کاش بیشتر دستشان را می‌گرفتیم، کاش عمیق‌تر تو چشمانشان می‌نگریستیم، کاش صدای مهربانشان را بیشتر در خاطراتمان ثبت می‌کردیم. 

زندگی همین طور است، آکنده از سلام‌هایی که هرگز به خداحافظی نمی‌رسند و خداحافظی‌هایی که دیگر هیچ چیزی از آن‌ها نمی‌ماند؛ فقط عکس‌ها و یادها باقی می‌مانند، صداهایی که زمانی در گوشمان طنین‌انداز بودند دیگر به گوش نمی‌رسند و دستانی که همیشه پناهمان بودند، دیگر حضور ندارند.در لحظات غم‌انگیزی که دیگر پدر و مادرمان در کنارمان نیستند، تازه به یاد می‌آوریم که چقدر از عشق و محبت آن‌ها غافل بودیم. در دل خود می‌گوییم کاش بیشتر از دستانشان برای حمایت و آرامش استفاده می‌کردیم، کاش بیشتر در چشمانشان نگاه می‌کردیم و قدر حضورشان را می‌دانستیم. آن لحظات به سرعت می‌گذرند، اما وقتی دیگر نیستند، به سختی می‌توانیم از درک ارزش آن‌ها برخوردار شویم. اما همین است زندگی؛ پر از فرصت‌هایی که شاید به درستی قدرشان را ندانیم و زمانی که از دست می‌دهیم، درمی‌یابیم که هیچ چیزی نمی‌تواند جای خالی‌شان را پر کند.

پدر و مادر، دو نام مقدس، آن‌قدر در زندگی‌مان حضور دارند که فکر می‌کنیم همیشه خواهند بود. اما وقتی می‌روند، چیزی در دل‌مان خالی می‌شود که هیچ چیز نمی‌تواند آن را پر کند. 

خانه‌ای که بوی مادر را نداشته باشد، دیگر گرمایی ندارد و دلی که صدای پدر را نشنود، هیچ‌گاه آرام نخواهد گرفت. 

کاش زودتر می‌فهمیدیم که هیچ چیز جاودانه نیست و هیچ‌کدام از لحظه‌ها و عزیزان‌مان نباید به بعدا سپرده شوند. شاید اگر امروز به عزیزان‌مان نگوییم دوستت دارم، دیگر هیچ‌گاه فرصتی برای گفتنش نداشته باشیم. چه سخنانی که نگفته ماند، چه آغوش‌هایی که دریغ کردیم و چه لحظه‌هایی که بی‌تفاوت از کنارشان گذشتیم. 

اگر هنوز پدر و مادرتان در کنارتان هستند، قدر محبت‌شان را بدانید و بگذارید این محبت برای همیشه در قلبتان باقی بماند. و اگر دیگر در میان ما نیستند، نامشان را با عشق زمزمه کنید، برایشان دعا کنید که تا زمانی که در قلب‌تان زنده‌اند، همیشه با شما خواهند بود.

قدر بدانیم... پیش از آنکه تنها حسرتی برای‌مان باقی بماند.