امیدواریم پیام جناب اوجلان، نقطه عطف و آغازی برای عدالت و آزادی و برابری و زندگی مسالمت‌آمیز مردمان کورد و ترک باشد.
دانش و آگاهی روزافزون ملت‌ها و دنیای بدون مرز اطلاعات و ارتباطات واقعیت‌های تاریخ پر از ابهام و تحریف شده نهضت‌ها و مبارزات حق‌طلبانه ملت کورد را بیش از پیش نمایا‌ن ساخته است. پیام صلح و اشتی عبدالله اوجلان پس از عمری مبارزات و مشقات و تحمل سلول‌های تنگ و تاریک زندان رژیم ترکیه در این مقطع زمانی و در شرایط حساس و بحران‌زده خاورميانه مهر تاییدی بر دیالوگ و دیپلماسی و منش و روش مسالمت‌امیز است.
اشاره به خاطراتی از کتاب زندگی نامه‌ام در اثبات واقعیت‌های تاریخی و تعامل و روابط مردم کورد با دولت‌ها و ملت‌های خاور میانه بی‌ربط به موضوع نیست.
چند سال پیش خانوادگی به همراه خانواده دوست کورد سلماسی‌ام به‌صورت کاپیتاژ از طریق مرز رازی (خوی) به وان و دیاربکر سفر کردیم در برگشت و هنگام خروج از مرز ترکیه دوستم با گویش کوردی کرمانجی به افسر ترخیص و کنترل خروج سلام و خسته نباشید گفت؛ عکس العمل این شخص که یک پان‌ترکیست متعصب بود به جای پاسخ سلام به زبان ترکی توهین به کوردها بود با درگیری لفظی که پیش امد دوستم گفت به جای پاسخ سلام گفته: من چه شباهتی به کوردها دارم!؟
و در مهر ۱۳۶۷ به قصد ادامه تحصیل به اتفاق خانواده در جنوب غرب تهران ساکن شدم در یکی از روزها زمان برگشت از دانشگاه همسایگان بدون مدرک و اطلاعات مستند کشته شدن یکی از نیروهای ژاندارمری آن زمان را به کوردها نسبت می‌دادند و گفتند کوردها یک سرباز دیگر را سر بریدند در حالیکه تحقیقا مشخص شد موضوع هیچ ارتباطی به کُردستان ندارد و مربوط به مرز پاکستان است. خلاصه در فضای بسته و یک طرفه تبلیغات و در فقدان رسانه.های ازاد، تصویری خشن و منفی از مردم کردستان ساخته بودند که سخن گفتن به زبان مادری و پوشیدن لباس کوردی در آن زمان کار اسانی نبود؛ شرایطی که هنوز هم بر کردستان ترکیه حاکم است،
خوشبختانه امروز به یمن اگاهی ملت ایران و در دنیای بدون مرز اطلاعات و ارتباطات و با روابط انسانی دوطرفه زبان و لباس کوردی در تهران و در سطح ایران به‌عنوان نماد شرف و اصالت و انسانیت مورد احترام و زندگی مسالمت‌آمیز برقرار و پذیرفته شده است. اکنون کلید منزل مسکونی ما در تهران در اختیار خانواده‌ای اصفهانی است.
بنابرابن حقایق و واقعیت‌های تاریخی به وضوح نشان می‌دهند اگر در هر زمان و مکانی کورد به اسلحه و کوهها پناه برده است از روش‌های مسالمت‌امیز و دیالوگ برای کسب حقوق حد اقلی خود ناامید شده است. با وجود این واقعیت‌ها همواره ملت کورد در مسیر آشتی و دیپلماسی و بعضا سر میز دیالوگ و مذاکرات مسالمت‌آمیز قربانی داده است.
با این حقایق و واقعیت‌ها پیام جناب اوجلان برای صلح و آشتی از یک سو پاسخ محکمی به قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای است که تا کنون مبارزات حق‌طلبانه حزب کارگران کردستان ترکیه(PKK) تروریستی محسوب و رسما در لیست گروه‌های تروریستی قرارداده بودند.
از سوی دیگر فرصت و محکی محکم برای رژیم اردوغان است تا مشخص شود آمادگی آشتی و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز و تامین حقوق مشروع و قانونی و انسانی مردم کورد را دارد یا خیر؟
امیدواریم پیام جناب اوجلان و پایان مبارزات مسلحانه PKK نقطه عطف و آغازی برای عدالت و آزادی و برابری و زندگی مسالمت‌آمیز مردمان کورد و ترک و پایانی برای خشونت و نژادپرستی پان‌ترکیست‌ها و سرکوب و کشتن گاه و بیگاه کوردهای تحت ستم صرفا به جرم لباس و سخن گفتن به زبان مادری و در یک کلام به اتهام کورد بودن باشد.
تهران - ۱۲ اسفند ۱۴۰۳ شمسی
آدرس کوتاه خبر: