این هنرمند مظلوم هرگز سر در برابر نداری خم نکرد و با همان پنجه‌های استخوانی انگشتانش که پیراهن فقر تن داشت بر کلاویل‌های پیانو آهنگ «من انسانم» را نواخت؛ به دور از رقص نور و هیاهوی رسانه‌ای و صداسازی‌های غریب امروزه خوانندگان. یادش گرامی و جاودانه باد. ...