روژان شماره ۵۷۲

✍ سلیمان الله‌مرادی

در تعریف خبر می‌گویند، خبر گزارش عینی یک "رویداد واقعی" است که حتما باید دارای یک یا چند ارزش خبری باشد.

در واقع این ارزش‌های یک رویداد است که خبر را می‌سازد.

نَفَس کشیدن موجودات زنده فی‌نفسه یک رویداد واقعی است اما چون فاقد ارزش است نمی‌توان نام خبر بر آن نهاد.

دنیای پیرامون ما مملو از رویداد است ولی تنها رویدادهایی را می‌شود خبر نامید که ارزش‌ و عیار آنها با استانداردها هم‌خوانی داشته باشد.

حال با این تعریف لابد از خود می‌پرسید پس عیار این خبرها کدام است که به‌صورت فله‌ای روزانه از رسانه‌های داخلی منتشر می‌شوند؟

اغلب روابط عمومی ادارات، خبرها را بدون عیاربندی و رعایت اصول علمی و صرفا برای خوشایند مدیر منتشر می‌کنند درحالیکه این نوع خبرها مانند همان نفس کشیدن موجودات زنده است؛ اگرچه یک رویداد است و غیر قابل انکار، اما فاقد ارزش‌ خبری است.

مثال: برای کابل‌کشی و تغییر مسیرهای خطوط برق، شرکت برق کابل‌ها را جابجا می‌کند اما همین موضوع جابجایی کابل، تیتر اغلب خبرگزاری‌های استان می‌شود!

آیا این مصداق جهاد تبیین است یا سو استفاده از رسانه؟

بخشی از سرمقاله روژان شماره ۵۷۲