سید عبدالله قریشی نام آشنای تولید و تجارت کردستان

بیکاری، درآمد پایین و فقر نزدیک به فلاکت بزرگترین مشکل اقتصادی کردستان است که بررسی شرایط و مقایسه شاخص‌های اقتصادی با منابع و پتانسیل‌های استان وجود این پدیده‌ها را غیر قابل قبول می‌کند زیرا حجم منابع توسعه کردستان بسیار بالاتر از نیاز بوده و توانایی تامین نیاز سایر استان‌های کشور را هم دارد.

زمین مرغوب کشاورزی، آب فراوان، هوای معتدل، 18 نوع ماده معدنی، جنگل‌های سرسبز، مراتع غنی، تجربه و فرهنگ تاریخی تولید، نیروی کار جوان، 230 کیلومتر مرز مشترک با عراق و اکوتوریسم بی نظیر کردستان را تبدیل به یکی از ظرفیت-های قدرتمند توسعه ایران کرده است.

اما نگاه به وضعیت شاخص‌های توسعه یافتگی استان حکایتی تلخ از مدیریت منابع کردستان دارد زیرا درآمد سرانه هر کردستانی کمتر از نصف میانگین کشور، نرخ بیکاری در ردیف 3 استان اول، رتبه دوم چک‌های برگشتی، رتبه سوم مددجویان کمیته امداد، رتبه اول اجاره نشینی و رتبه سوم طلاق از شاخص‌های توسعه استان است.

 سیاست‌های دولت در زمینه توسعه کردستان ایرادات ساختاری دارد و باید همه ساختارها را تغییر دهند تا پایانی باشد بر خام فروشی مواد معدنی، انتقال علف مراتع، شیر، دام و محصولات باغی و زراعی به خارج از استان و دیمی بودن 89درصد کشت، اما تا کنون همه انتظارات در حد حرف و وعده مانده و همچنان شاهد هدر رفت منابع هستیم.

اکنون استان تنها گرفتار دست خام فروشی و بلااستفاده ماندن منابع نیست بلکه درد از اینی که هست زجرآورتر است و این زجر برمی‌گردد به گرفتاری واحدهای تولیدی و تجاری کردستان که با مشکلات مالی برای نوسازی تکنولوژی، سرمایه در گردش و موانع صادراتی روبرو هستند.

از یکسو نظام بانکی برای اعطاء تسهیلات هزاران بهانه می‌آورد که تامین آنها از عهده تولید کننده برنمی‌آید و از سوی دیگر قوانین تجاری کشور و بخشنامه‌های غیر کارشناسی، دست و پای صادرات را بسته و بخش عظیمی از ظرفیت تولید تعطیل شده است.

زمانی که کامیون حمل بار صادراتی وارد مرز می‌شود ابتدا گمرک محموله را پایش و مجوز خروج صادر می‌کند، بعد از این شرکت نفت به بهانه جلوگیری از قاچاق سوخت در ابتدا و انت‌های مرز باک کامیون‌ها را بازرسی می‌کند، در نقطه صفر مرزی هم مرزبانی بار دیگر بار کامیون‌ها را بازرسی می‌کند و از همه درد آورتر حضور ارازل و اوباشی است که از تجار باج خواهی می‌کنند، نتیجه همه این موارد به تاخیر در ارسال کالا به بازار هدف، آسیب دیدن بار بر اثر تعدد تخلیه و بارگیری و فاسد شدن مواد غذایی مثل لبنیات، سبزی و میوه ختم می‌شود که زیان مالی بر بازرگان وارد می‌کند.

زمانی که اعلام می‌شود تنها راه عبور از تبعات جنگ اقتصادی و نوسانات عادی اقتصاد جهانی افزایش صادرات و قدرت رقابت در بازارهای خارجی است، باید همه موانع تولید و تجارت را از سر راه فعالان این حوزه‌ها برداشت تا به هدف رسید که حذف قوانین دست و پا گیر، خودداری از صدور بخشنامه خلق الساعه و غیر کارشناسی و اجرای مدیریت واحد مرزها باید در اولویت قرار گیرد.

بر اساس آمار ارائه شده از سوی متولیان اقتصاد استان هم اکنون از تعداد 987 واحد تولیدی استان 165 واحد غیر فعال و 103 واحد هم برای همیشه از چرخه تولید خارج شده است اما در اینجا چند نکته اساسی مطرح است 1- واحدهای غیر فعال چرا به این وضعیت مبتلا شده‌اند؟ 2- واحدهای خارج شده چرا از چرخه خارج شده‌اند و برای فعال سازی مجدد آنها چه برنامه‌ای تدوین شده است؟ 3- بسیاری از واحدهای فعال هم با ظرفیتی کمتر از ظرفیت اسمی و واقعی خود فعالیت می‌کنند و اگر موانع موجود از سر راه این واحدها برداشته نشود بدون شک این‌ها هم به درد واحدهای غیر فعال مبتلا می‌شوند.

با تمام این وضعیت که بیان شد، واحدهایی در کردستان داریم که با وصف وجود موانع توانسته‌اند خود را زنده نگه داشته و حتی در میدان رقابت هم گوی سبقت را از دیگران ربوده‌اند و عناوین برتر در زمینه کیفیت تولید و پیروزی در بازارهای خارجی به دست آورده‌اند.

یکی از این واحدها کارخانه «بسپار گستر ژین یاران» است که محصولات نایلون و نایلکس تولید می‌کند.

سید عبدالله قریشی مدیر این کارخانه از چهره‌های شناخته شده و خوش سابقه اقتصادی و تولیدی استان است زیرا سالهاست که با عشق به تولید و اشتغال، موانع را در نوردیده و میدان تولید را ترک نکرده است.

وی در گفتگو با خبرنگار ما گفت: این واحد در سال 1385 با هدف تولید محصولات نایلون و نایلس و چاپ بر روی محصولات  فعالیت خود را با 3هزار و 300 تن تولید سالیانه و 25 نفر اشتغال مستقیم و 550 میلیون تومان سرمایه شامل  میلیون تومان300 آورده شخصی و 200 میلیون تومان تسهیلات بانکی آغاز کرد و در این 16 سال فعالیت توانسته‌ایم اعتبار کافی در بازار داخل و خارج کسب کنیم و مشتریان مشتاق پیدا کنیم.

قریشی افزود: کردستان سرزمین تولید و تجارت است چون هر آنچه که برای این دو منظور لازم باشد در استان فراهم بوده و در مواردی بسیار بیشتر از نیاز داخل منابع دارد که از همه این موارد مهمتر جمعیت جوان و دارای پشتکار استان است و باید همه نهادهای حاکمیت متحد و یکپارچه برای تامین نیازهای سرمایه‌گذاران و رفع موانع تولید و تجارت خارجی اقدام نمایند تا همه منابع تبدیل به ثروت و اشتغال برای کل کشور شود.

وی تصریح کرد: در خوش نیتی اکثر مدیران و کارشناسان ادارات و بانکها نباید شک کرد زیرا ما در ارتباط مستقیم با آنها هستیم و می‌دانیم که تعداد افراد کارشکن و مانع تراش در اقلیت هستند و باید بیشترین عامل کارشکنی را در بطن قوانین جستجو نمود چون این افراد با استناد به نص صریح قانون مانع تراشی می‌کنند و بر این باورند که تفسیر کارشناسی مشکل گشایانه از مواد قانونی برایشان دردسر ساز خواهد بود.

قریشی خاطر نشان کرد: قوانین مربوط به صدور مجوز، پروانه بهره برداری، تسهیلات بانکی، محاسبات مالیاتی و بخشنامه‌های خلق الساعه و کارشناسی نشده قابلیت بازدارندگی دارند زیرا نه با ضوابط حقوقی و علمی دنیا مطابقت دارند و نه با ضرورت‌های توسعه ایران به عنوان یک کشور درگیر جنگ اقتصادی و تحریم، سازمان منابع طبیعی یا شرکت شهرک‌های صنعتی پس از مدت‌ها با واگذاری زمین موافقت می‌کند بعد از این نوبت به سازمان محیط زیست می‌رسد که در اکثر موارد با استناد به قوانین فرسوده و قدیمی مخالفت می‌کند و به جای اینکه از پیشرفت‌های روز دنیا در زمینه حفظ محیط زیست از پیامدهای منفی توسعه صنعتی استفاده کند خواستار تعویض مکان زمین می‌شود که امری غیر ممکن است و بسیاری از متقاضیان را فراری می‌دهد، بعد از این نوبت به اخذ تسهیلات بانکی می‌رسد که خود داستانی مفصل و رنجی کشنده دارد بحث اثبات اهلیت و توان مالی، طرح توجیهی، وثیقه و زمان بازپرداخت واقعا زجر آور است.

این فعال تولیدی در ادامه اظهار کرد: تمام اندیشمندان اقتصادی از روند صدور بخشنامه پیمان سپاری ارزی و تعهد بازگشت ارز صادرات در عجبند زیرا به غیر از اینکه دست صادر کننده را ببندد هیچ کارائی دیگری ندارد، هیچ کجای دنیا رسم نیست که ارز حاصل از صادرات به کشور برنگردد اما در دنیا آسان‌ترین راهکارها را برای آن در نظر می‌گیرند تا صادرات آسیب نبیند اما در ایران تنها موضوعی که برایشان مهم است تامین ارز خزانه بانک مرکزی است و سایر مسائل برایشان مهم نیست و این سبب شده تا اکثر تجار دست از تجارت برداشته و منافع خود را در بازار دلالی جستجو کنند و این موضوع سبب شده که هر روز شاهد ورشکستگی واحدهای تولیدی و تعطیلی بنگاههای تجاری هستیم.

وی در خصوص وضعیت واحد تولیدی خویش گفت: ما در حال حاضر روزانه 10 تن تولید محصولات نایلون و نایلکس داریم که مورد استقبال بازار داخل و خارج است و امکان افزایش ظرفیت تولید هم داریم چون این 10 تن کمتر از 30 درصد ظرفیت کارخانه است اما به علت کمبود نقدینگی تا کنون نتوانسته‌ایم این موضوع را تحقق بخشیم و از همه متولیان اداره کشور و استان خواستاریم تا موانع موجود را حل کنند تا بتوانند به همه اهداف مندرج در برنامه‌های 5 ساله توسعه و اسناد بالادستی توسعه کشور برسند و این را بدانند که اشتغال، درآمد، مالیات، عوارض و غیره در گرو تقویت تولید است.

قریشی اعلام کرد: کیفیت تولیدات این کارخانه در کشورهای هدف مثل عراق، پاکستان، افغانستان و قزاقستان سبب شده که اولویت سبد وارداتی آنها باشد و در مواردی برای دریافت مدتها منتظر می‌مانند ما سال گذشته 835 تن صادرات داشتیم و امسال در 6 ماهه اول 344 تن بوده اما این را بیان کنم که ظرفیت صادرات ما بسیار بیشتر از این است اما افزایش مستمر قیمت مواد اولیه و سخت گیری در بازگشت ارز واقعا دست ما را بسته است.

مدیر کارخانه «بسپار گستر ژین یاران» اذعان کرد: ما در سال‌های 97،98،99 و 1400 عناوین صادر کننده نمونه ملی و استانی را کسب کردیم و قدرت و ظرفیت و اراده افزایش صادرات را داریم و از همه متولیان امر خواستارم تا موانع پیش پای ما را بردارند تا بتوانیم با قدرت بیشتری در عرصه حاضر شویم.