حمله‌ای که ایران را متحد کرد

در پی حمله بی‌سابقه و غافلگیرکننده‌ی اسرائیل به پایتخت ایران که به شهادت شماری از فرماندهان، دانشمندان و هموطنانمان منجر شد، جمهوری اسلامی ایران در اقدامی تلافی‌جویانه و قاطع، پاسخ سختی به دشمن داد؛ اما آنچه این نبرد فراتر از جنبه‌های نظامی بر جای نهاد، انسجام دوباره‌ی ملت ایران در برابر دشمن خارجی بود؛ انسجامی که حتی منتقدان سرسخت نظام را نیز به دفاع از میهن فراخواند.

در شبی خونین و سرشار از بهت و اندوه، پایتخت ایران آماج حمله‌ی بی‌رحمانه رژیم اسرائیل قرار گرفت؛ حمله‌‌ای ناگهانی و حساب‌شده که در آن جمعی از فرماندهان نظامی، دانشمندان برجسته و شماری از هموطنان بی‌دفاع کشورمان به شهادت رسیدند. این حمله که از منظر محاسبات سرد و نظامی شاید برای صهیونیست‌ها ظاهری پیروزمندانه داشت؛ اما حقیقت ماجرا در شب بعد رخ نمود؛ هنگامی که ایران در پاسخی قاطع و فراتر از انتظار، با پرتاب ۲۰۰ موشک به قلب سرزمین‌های اشغالی، هیمنه اسرائیل را در هم کوبید و لرزه بر ارکان امنیتی آن افکند.

بازتاب این پاسخ کوبنده، نه فقط در تل‌آویو و حیفا، که در اردوگاه‌های آوارگان غزه، در چشمان داغ‌دار کودکان بی‌پناه فلسطینی و در دل میلیون‌ها مسلمان در سراسر جهان طنین افکند. به‌دنبال این واکنش ایران، موجی از امید، غرور و همدلی از شرق تا غرب امت اسلامی را فراگرفت و مظلومان جهان را به این یقین رساند که روزگاری، داد ستانده خواهد شد.

اما در میان این هیاهو و انفجارها، دستاوردی ژرف‌تر از آتش و دود پدیدار شد و آن اتحاد دوباره‌ی ملت ایران بود‌.

حمله سبعانه و ددمنشانه اسرائیل نشان داد که ملت ایران با سلیقه‌های گوناگون، اگرچه انتقاداتی صریح نسبت به عملکرد دولت و ساختارهای حکمرانی دارند؛ اما در لحظات سرنوشت‌ساز، دوباره چونان حلقه‌های زنجیر، به هم می‌پیوندند و در دفاع از خاک، هویت و استقلال خویش، یکپارچه می‌ایستند؛ واقعیتی انکارناپذیر که این بار در توییت صادق زیباکلام از برجسته‌ترین چهره‌های منتقد نظام جمهوری اسلامی، تجلی یافت. آنجا که در پیامی معنادار نوشت: «چگونه ترامپ، نتانیاهو و رضا پهلوی از من انتظار دارند در برابر حمله دشمن، در کنار بیگانگان بایستم؟» این سخن، فراسوی تحلیل‌های سیاسی، پژواک وجدان یک ملت است؛ ملتی که نقد می‌کند، می‌پرسد و می‌طلبد؛ اما هرگاه بوی تجاوز به خاک و کیانش به مشام برسد، بی‌درنگ به صف دفاع بازمی‌گردد.

ایران، شاید درگیر چالش‌های داخلی، بحران‌های معیشتی و جدال‌های سیاسی باشد؛ اما در مصاف با دشمنان بیرونی، هنوز هم همان ملتی‌ است که تاریخ، رشادت و پایداری‌اش را بارها در دل قرون ثبت کرده است.