معلم به عنوان یک نیروی آموزش داده شده که مسئول آموزش علمی و اجتماعی فرزندان جامعه است نقش تعیین کنندهای دارد و میتواند از کودکی افراد را مسئولیتپذیر و متعهد به بار آورد تا به محض استشمام بوی قدرت و ثروت با وظایفاشان بیگانه نشوند و مهاجرت و گریز از جامعهی خود و رفتن به دامان بیگانه و دیگری را یک ضد ارزش بدانند.
روژانپرس: روز معلم را به تمام فرهنگیان، مربیان، پیشکسوتان و تلاشگران عرصه تعلیم و تربیت عرض میکنم و از صمیم قلب ادای احترام و تواضعام را نثار خِرَدآموزانی مینمایم که حتی جان خود را در راه نجات جان دانشآموزانشان بذل کردند، معلمانی چون؛ ادهم مظفر که همیشه او را نخبهی انسانیت نام نهادهام چرا که شرف و شرافت معلمی را در عمل به همهی ما نشان دادند و همچنین همدلی، حمایت و هم آوندی ام را با معلمان فعالی که به دنبال حقوق اولیه معیشتی فرهنگیان کشور هستند را ابراز مینمایم.
امروزه جامعهی ما با مشکلات داخلی و خارجی خاصی دست به گریبان است، از سویی شهروند کشوری در حال توسعه هستیم که در تاریخ، تمدنساز و ارجمند بوده است اما مدام در معرض تهدیدات خارجی است و از سویی در داخل کشور بعضی ناکارآمدیهای مدیریتی موجب ایجاد مشکلاتی چون فقر، فرسایش جمعیت، نوسانات اقتصادی و بی اعتمادی شده است.
برای عبور از این شرایط و تحکیم بنیان قدرت ملی خود، بیش از هر چیز نیازمند توجه به دو مقوله (داده و دانش) و (آموزش) هستیم.
یا به عبارتی دانش و مهارت اجتماعی در سطوح حاکمیتی، اجتماعی و شهروندی بزرگترین ثروت یک جامعه و نیروی انسانی موتور پیشران ما برای حل مشکلات است.
عدم توسعه عدالت آموزشی، بحران آب، نرخ پایین رشد جمعیت، تورم افسارگسیخته، وجود رانت، ایستایی غیر مولد اقتصاد، فرسایش مشارکت های مدنی، قرار نگرفتن کشور در امتداد زنجیرههای ارزش داخلی، منطقهای و جهانی، تحریم های شدید خارجی، بی ثباتی در محیط سیال خاور میانه از جمله تهدیدات داخلی و پیرامونی ماست که تنها به میانجی دانش و مهارت در حاکمیت و اجتماع قابل مدیریت است و مهمترین نهاد برای غلبه بر مشکلات کشور، ساختار آموزش و پرورش ماست که نیازمند تحول و ترقی و توجه است، چرا که آموزش و پرورش هر جامعه دستگاه نیرو ساز است و تضعیف این نهاد به مثابهی تضعیف قدرت ملی است.
مردم آینده را برای فرزندانشان میخواهند و این معلمان هستند که ترسیم کنندهی افق زندگی فرزندانشان هستند و حاکمیت به عنوان دستگاه مسئول میبایست مطالبات مادی و معنوی معلمان را برآورده سازد و بخش وسیعی از آنچه را که قانون از مفسدان ضبط میکند بهتر است صرف عدالت آموزشی در کشور نماید در حالی که در بحث نظام رتبهبندی دیدیم که عملا شرایطی برای معلمان تعریف شد که رسیدن به شرایط کسب امتیاز برای افزایش محسوس دستمزدهای آنان ناچیز شده است.
همانگونه که شکوفایی اقتصادی بر حاکمیت و جامعه اثرات مثبت می گذارد شکوفایی آموزشی هم بر اقتصاد اثر می گذارد و جامعه و حاکمیت را هماهنگ، متحد و قوی میکند.
متاسفانه موضع گیریهای مقامات دولت و مجلس در عالی ترین سطوح نشان می دهد که فاقد استراتژی، دانش، مهارت، اطلاعات، نظارت، برنامه و آینده نگری لازم هستند و مانند گذشته نگاه های پوپولیستی پراکنده و اخذ راهکار از تکنوکراسی رانتیر موجب شده است که در میانه تهدیدات خارجی و مشکلات داخلی با مشکل مواجه شوند و در اصلاح ساختار مدیریتی و ساماندهی امور در حالی که اولویت ها و راه حلها در دسترس است کما فی السابق به فرافکنی دست بزنند که زیبندهی چنین جایگاههایی نیست و بارها تناقضات رفتاری و گفتاری مسئولان قبل از مسئولیت و بعد مسئولیت موجب اشاره رسانهها و تامل مردم شد.
طغیان ابربدهکاران بانکی و سودجویان، تغییر سبک زندگی خانوادههای مسئولان، تغییر الگوهای هنجاری زیست، انحصار قدرت و ثروت در بخشی از الیگارشها، عدم آموزش الگوی حکمرانی مطلوب و اشغال فضاهای مدیریتی و نمایندگی جامعه توسط افراد کم دانش و بعضا مسئولیت ناپذیر همواره مسیری بوده است که موجب ضربه زدن های داخلی و خارجی به کشور شده است.
به همین ترتیب سوء مدیریت و سودجوییها منجر به این میشود که اکثر دستگاههای حساس کشور در کنار هسته اصلی مدیریت دولت، مجلس و نهادها با مشکلات متعدد مواجه شوند و نتوانند به بدنهی تحت مدیریتشان پاسخ لازم را بدهند.
در چنین شرایطی معلم به عنوان یک نیروی آموزش داده شده که مسئول آموزش علمی و اجتماعی فرزندان آن جامعه است نقش تعیین کنندهای دارد و میتواند از کودکی افراد را مسئولیتپذیر و متعهد به بار آورد تا به محض استشمام بوی قدرت و ثروت با وظایفاشان بیگانه نشوند و مهاجرت و گریز از جامعهی خود و رفتن به دامان بیگانه و دیگری را یک ضد ارزش بدانند.
به این ترتیب فساد، فقر، تبعیض، انحصار، سوء مدیریت، نوسان اقتصادی، تورم، ضعف رسانهای، بحران آب، فرسایش جمعیت، عدم مدیریت صحیح مشکلات ژئوپلیتیکی، اعتراض اجتماعی، انحصار، عدم اتحاد و همدلی و بسیاری از این مسائل در بی توجهی به دو کلمه نخست میشود؛ دانش و مهارت.
آدرس کوتاه خبر: