سعدی، نه تنها در ايران؛ بلکه در كشورهای مسلمان و در تمام عالم علم و ادب، از همان عصر خود تا كنون جزو سخنگويان نامدار به شمار آمده است.
مشرف الدین مصلح بن عبدالله بن سعدی شيرازی، يکی از بزرگ‌ترين ستارگان ادب فارسی و استاد سخن سرايان ايران است. بی‌شک سعدی پس از فردوسی، ستاره‌ای درخشان در آسمان شعر پارسی است كه با نور فروزان خود، چنان ادبيات ايران زمين را روشن و منور ساخت كه تا كنون پس از گذشت قرن‌ها، هم‌چنان اثرش باقی است. او از شاعران قرن هفتم است و تخلصش سعدی است. در شيراز چشم به جهان گشود و بارها به شيرازی بودن خود در اشعارش اشاره کرده است.
تولد او در حدود سال 611 و وفاتش سال 691 است. او بزرگ‌ترین شاعری است که بعد از فردوسی در آسمان ادب فارسی درخشیده و هنوز می‌درخشد. در شیراز و در میان خاندانی که از علمای دین بودند ولادت یافت. پدر سعدی، در دربار سعد بن زنگی به شغل ديوانی مشغول بود و بسياري از صاحب‌نظران تخلص وی را به سعدی، به همين دليل می‌دانند؛ اما اين امر بعيد به نظر می‌رسد؛ زيرا درآن زمان سعدی هنوز به سني نرسيده بود که به دربار راه يابد و بخواهد در شمار مداحان اتابک سعد درآيد؛ بلکه انتخاب تخلص سعدی، بايد به بازگشت وی به شيراز برگردد كه مورد توجه اتابک ابوبکر سعد و پسرش قرارگرفت.
به هر روی، تربیت سعدی در كودكی زير نظر پدر و آغاز تحصيلات وی نيز با سرپرستي پدرش بوده است؛ او در خردسالی یتیم شد و تحت تربیت جد مادری خود قرار گرفت.
شیخ، مقدمات دانش‌های ادبی و شرعی را در شیراز آموخت و برای ادامه تحصیلات به بغداد رفت و در مدرسه نظامیه آن شهر به تحصیل پرداخت. در سال 662، مملکت فارس میدان ترک‌تازی مغولان گشت و آن نواحی مسخر آنان گردید. سعدی در این موقع در سفر مکه بود و بعد از سفر مکه به آذربایجان رفت. او در اواخر عمر گوشه نشینی اختیار کرد و به ریاضت مشغول شد.
آثار سعدی به دو دسته منظوم و منثور تقسیم می‌شود. در راس آثار منظوم سعدی، بوستان است که از شاهکارهای بلامنازع شعر فارسی است.
مهم‌ترین اثر منثور سعدی، کتاب گلستان اوست. کتاب‌های گلستان و بوستان سعدی، آیینه تمام‌نمای اندیشه‌های بلند و نظرات اخلاقی او در قالب حکایات‌های انسانی در برابر حوادث و مشکلات زندگی است. او مسائل اخلاقی، سیاسی و اجتماعی روزگارش را با تمام زیبایی‌ها و زشتی‌های آن، از زبان خود و اطرافیان چنان نقل کرده است که در عین حال که تماما درس اخلاق و درس زندگی است؛ اما بویی از اندرزگویی صرف و از امر و نهی‌های خسته کننده از آنها به مشام نمی‌رسد.
وی از جمله مربیان بزرگ اجتماعی است که آموزش و پرورش را از لوازم سعادت و نیک‌بختی افراد و اعضای جامعه می‌داند و به همین منظور در دو اثر ارزشمند بوستان و گلستان یک دوره حکمت عملی را گنجانده است.
سعدی شيرازی يکی از ستاره‌های قدر اول آسمان ادب ايران است كه نظم و نثر بديع او زبان فارسی را به اعلی درجه فصاحت رسانيد و او را در هر عصر، مقبول اهل ذوق و ادب قرار داد.
سعدی، نه تنها در ايران؛ بلکه در كشورهای مسلمان و در تمام عالم علم و ادب، از همان عصر خود تاكنون جزو سخنگويان نامدار به شمار آمده است.
آدرس کوتاه خبر:
