صدیق مینایی – روزنامهنگار
مقاومت در برابر تدریس زبان کوردی مبارزه با حقوق هویتی هممیهن
ایرانزمین در طول هزاران سال محل همزیستی نژادها، فرهنگها، ادیان و مذاهب گوناگون بوده که همه آنها به علت برخورداری از اصول بنیادین و طی دوره تکامل تبدیل به بخشی از هویت ملی ایران شده به طوری که حذفشان موجب اختلال در هویت ملی خواهد شد.
تنوع هویت نژادی، فرهنگی و ایدئولوژیکی دارای 2 قابلیت فرصت و تهدید است که فعال شدن هرکدام از آنها بستگی به رویکرد هویت غالب و رفتارهای سیاسی و فرهنگی حاکمیت دارد، پذیرش تنوع هویتی به عنوان بخشی از بنیاد هویت ملی و تضمین تحقق مطلبات آنها توسط حکومت سبب شکلگیری حس هممیهنی و میهندوستی خواهد شد، در غیر این صورت کشور تبدیل به میدان تنازع هویتها و نبردهای ایدئولوژیکی خواهد شد.
حضور سازمانیافته همه هویتها در نظام قدرت تنها راه اثبات حسننیت حکومت در قبال حقوق و مطالبات آنهاست زیرا حاشیهنشین کردن هویتها در این مدار موجب اقناع نشده و آنها را به سوی روشها، ابزار تنشزا و مخل اتحاد ملی و تمامیت ارضی هدایت میکند.
ایرانزمین در طول هزاران سال محل همزیستی نژادها، فرهنگها، ادیان و مذاهب گوناگون بوده که همه آنها به علت برخورداری از اصول بنیادین و طی دوره تکامل تبدیل به بخشی از هویت ملی ایران شده به طوری که حذفشان موجب اختلال در هویت ملی خواهد شد.
تاریخ این دیار ثابت کرده که در بسیاری از مقاطع، نوع تعامل هویتها با همدیگر تفاوت کامل با رویکردهای حاکمیتی داشته و حس برتریطلبی نژادی و ایدئولوژیکی قدرت غالب نتوانسته همراهی همهویتهای خود را کسب کند به این علت بیشتر پدیدآورندگان آثار فاخر ادبیات، موسیقی، هنر و شعر فارسی غیر فارس هستند.
بنیانگذاری فرهنگ و تمدن ایرانزمین توسط کوردها و مقاومت تاریخی آنها در برابر تهاجم بیگانگان موجب شکلگیری پیوستگی تاریخی و تقویت جایگاه کورد در هویت فرهنگ ملی این دیار شده اما تاریخ حکایتی تلخ از رفتار حکومتهای ایرانی بعد از امپراطوی ماد با کوردها دارد، به طوری که در هر زمان که حکام از شرایط ضعف و زبونی گذشتهاند خدمات، فداکاری و اعتماد کوردها را فراموش کرده و درخواست حقوق هویتی آنها را با کشتار و تبعید پاسخ دادهاند.
کوردها بنیانگذار اولین دولت، قانون، ارتش و نظام شورایی در ایرانزمین و تاریخی پر از فداکاری برای حراست از این دیار در برابر تهاجم نظامی و فرهنگی بیگانگان دارند، هزاران سال قبل از حمله اعراب، زبان رسمی مملکت کوردی بود اما امروزه عدهای ناآگاه و گروهی فاشیست برای انکار این حقیقت نامهای خودساخته بر آن گذاشتهاند تا کلمه «کوردی» را پنهان کنند اما وابستگی دستوری و لغوی زبان فارسی به زبان کوردی، واژههای مندرج در کتب دینی باستانی و متن سنگنوشتههای باستانی مانع اثبات ادعاهای پوچ آنان شده است، چه سندی مستندتر از اینکه برای حذف واژههای بیگانه و آفرینش واژه هیچ راهی به جز دست بردن به کیسه غنا و سخاوت زبان کوردی ندارند.
غلبه برتریطلبی ایدئولوژیک بر معادله قدرت موجب جلوگیری از حضور سازمان یافته کوردها در معادله قدرت و محروم ماندن آنها از دسترسی به حقوق هویتی شده است زیرا تنها در صورت حضور احزاب کورد در معادله سیاسی داخلی و مناسبات حاکمیتی میتواند ضامن حقوق هویتی و معنابخش دموکراتیک بودن حاکمیت باشد.
تجربه این 46 سال اخیر ثابت کرده که انتصاب چند کورد دارای حداقل علایق هویتی و برآمده از نهادهای حکومتی را نمی-توان سند حضور کورد در نظام قدرت و اثبات ادعای تحقق مطالبات آنها نامید زیرا هیچ خروجی منتج به حراست از ماهیت نژادی و هویت فرهنگی آنها نداشته است.
از ابتدای نظام جمهوری اسلامی تا کنون افراد زیادی با ماهیت نژادی کورد در لایههای مختلف دولت، مجلس، قوه قضائیه و نهادهای نظامی و امنیتی قرار گرفتند اما با وصف گذشت 46 سال از این حضور همه آنها نتوانستند آسانترین کار یعنی اجرای اصل 15 قانون اساسی را اجرا کنند.
اخیرا برخی از نمایندگان تورک مجلس اقدام به تهیه طرح اجرای اصل 15 قانون اساسی نمودند که در زمان رایگیری در صحن علنی مجلس با مخالف سرسختانه اکثریت نمایندگان قرار گرفت زیرا در کمال نادانی تدریس زبانهای غیر فارسی را عامل تجزیه کشور و ایجاد اختلال در اتحاد ملی میدانستند.
این نمایندگان بالا بودن صبر امیدوارانه هویتهای غیر فارس را تن دادن آنها به برتری طلبی هویت غالب میدانند و اگر روزی به این نتیجه برسند که حس برتری طلبی بر رویکرد حکومت کاملا مسلط شده از تمام راهها برای رسیدن به حقوق هویتی استفاده میکنند.
در حالی که قدرتمندترین نقطه قوت فرهنگ ملی ایران برخورداری از تنوع هویتی است این افراد در تدارک نابود کردن همه هویتهای تشکیلدهنده آن هستند ولی غافلند از اینکه حذف آنها ممکن نیست.
در حالی که بر اساس واقعیات مشهود و تحلیل زبانشناسان، زبان کوردی در ردیف 5 زبان کامل و غنی دنیاست و بخش بزرگی از ارکان دستوری و گنجینه لغوی زبان فارسی و پدیدآورندگان آثار فاخر را به خود اختصاص داده این عده با تحلیل غلط از اتحاد ملی و تمامیت ارضی، تدریس این زبان در مدارس و دانشگاهها را یک حرکت تجزیهطلبانه تلقی کرده و با استفاده از قدرت ناشی از ناعدالتی در توزیع قدرت در برابر آن ایستادگی به خرج میدهند.
این ایستادگی حامل بار سنگینی از ضعف عقلایی و بی اخلاقی دارد که تداومش کوردها را به سمت خارج از قانون و گفتمان ملی سوق میدهد.
آدرس کوتاه خبر: