تنگ‌نظری‌ها، در میان خبرنگاران کردستان، ناشی از مجموعه‌ای از شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است که نه تنها بر حرفه آنها تاثیر منفی دارد، بلکه به ماننده تُرمُز و مانعی بر سر راه توسعه تلقی می‌شود.
به‌جای بد و بیراه گفتن به زمین و زمان یک واکاوی ساده داشته باشیم.
در محافل مختلف همیشه شنیده‌اید که خیلی‌ها از تنگ‌نظری دیگران نسبت به خود حکایت‌ها دارند! در جامعه رسانه‌ای ما هم تنگ نظری ممکن است از نگرش عمومی جامعه نشأت بگیرد. در جامعه ای که فرهنگ رقابتی و فردگرایی رواج دارد، بر روی جامعه رسانه‌ای نیز این تاثیرگذار خواهد بود و بجای همکاری و اتحاد میان خبرنگاران سبب رقابت میان آنها می شود.
این تنگ‌نظری‌ها، در میان خبرنگاران کردستان، ناشی از مجموعه‌ای از شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است که نه تنها بر حرفه آنها تاثیر منفی دارد، بلکه به ماننده تُرمُز و مانعی بر سر راه توسعه تلقی می شود.
از دلایل اصلی تنگ نظری در جامعه رسانه ای می توان به موارد زیر اشاره کرد:
«مشکلات اقتصادی و معیشتی»
وقتی خبرنگاران با مشکلات مالی مواجه می‌شوند و احساس می‌کنند که جایگاه اجتماعی و مالی‌شان در خطر است، ممکن است برای دستیابی به درآمد بیشتر یا موقعیت بهتر، خود را در برابر دیگر همکاران قرار دهند.
🔸«فشارهای اجتماعی و سیاسی یا جناحی»
وقتی خبرنگاران مجبور می‌شوند برای حفظ موقعیت خود یا به دلیل تهدیدات و یا تعلق خاطر به جناح متبوع و مقبول خود، نسبت به برخی موضوعات موضع‌گیری غیر منصفانه و نا معقول کنند، ممکن است از همکاری با سایر رسانه‌ها یا حتی حمایت از همکاران خود بپرهیزند. این نوع فشارها می‌تواند فضا را به سمت تقابل و تنگ نظری و نوعی محافظه کاری سوق دهد.
«عدم وجود فرهنگ همکاری و هم‌افزایی»
این مسأله به‌ویژه در مناطقی مانند کردستان که نیاز به انسجام اجتماعی و حرفه‌ای بیشتری دارد، بیش از هر جای دیگر مشاهده می‌شود.
«پیشرفت‌های نامساوی و تفاوت در دسترسی به منابع»
برخی خبرنگاران ممکن است احساس کنند که دیگران از فرصت‌های بیشتری برای پیشرفت و دستیابی به منابع خبری بهره‌مند هستند، در حالی که آنها از این منابع محروم‌اند. این احساس بی‌عدالتی و تبعیض می‌تواند به رقابت‌های ناسالم و تنگ‌نظری منجر شود، به‌ویژه زمانی که خبرنگاران احساس کنند در مسیر رشد و ارتقاء خود با موانع بیشتری روبرو هستند.
«نارضایتی از شرایط حرفه‌ای و اجتماعی»
خبرنگار ممکن است به جای تمرکز بر تقویت حرفه‌ای و توسعه فعالیت خود، به دنبال مقصر برای مشکلات موجود بگردد. این نگرش می‌تواند به نوعی «همه‌چیز در برابر همه‌چیز» تبدیل شود و تنگ‌نظری را در درون جامعه رسانه‌ای گسترش دهد.
«اثرگذاری رسانه‌های بزرگ و قدرت یافتن افراد خاص»
رسانه‌های بزرگ و سرمایه دار سبب دو قطبی شدن جامعه خبری خواهد شد؛ دسترسی ویژه به منابع خبری، امکانات مالی و توانمندی‌های فنی می‌تواند به ایجاد نوعی تنگ‌نظری در میان خبرنگاران منجر شود.
در مجموع عدم همکاری و حمایت خبرنگاران از یکدیگر و عدم پوشش هم سوی برخی رویدادهای خبری، تحلیلی و یادداشت های تحقیقی و پر محتوا، اثرات منفی خود را همین حالا نیز در جامعه نشان داده است و در آینده شاید به بحرانی اجتماعی تبدیل شود.
شاید در ماه یا سال بارها و بارها نشست های خبری یا در مراسمات مختلف خبرنگاران و روزنامه نگاران دور هم جمع می شوند، اما نتیجه این نشست ها چیزی جز اختلاف بیشتر نبوده و نیست!
برای بهبود اوضاع رسانه ای نیاز است که فرهنگ همدلی، همکاری و آرمان‌گرایی را در میان خبرنگاران تقویت کنیم.
اتحاد میان خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای، منوط به عملیاتی کردن مجموعه‌ای از راهکارهاست؛
خبرنگاران باید به‌دنبال منابع درآمدی پایدار و مشترک باشند که آنها را از وابستگی به نهادهای دولتی یا تجاری غیرمستقل آزاد کند. این استقلال مالی به آنها آزادی عمل بیشتری می‌دهد و از فشارهای اقتصادی که ممکن است بر کار حرفه‌ای آنها تاثیر بگذارد، جلوگیری می‌کند.
یک راه‌حل مؤثر برای اتحاد خبرنگاران، تشکیل و ایجاد یک فضای مشترک برای تبادل اطلاعات، تجربیات، منابع و حتی همکاری‌های حرفه‌ای است.
این تشکل ها می‌توانند در بحران‌ها یا پروژه‌های بزرگ خبری، ظرفیت‌های گسترده‌ای را در اختیار خبرنگاران قرار دهند و به آنها کمک کنند تا از یکدیگر حمایت کنند.
این اتحادیه‌ها می‌توانند حقوق خبرنگاران را نمایندگی کنند و در زمینه مسائل اقتصادی و اجتماعی از آنها دفاع کنند. این انجمن‌ها می‌توانند از طریق مذاکره با نهادهای دولتی و خصوصی، شرایط بهتری برای خبرنگاران فراهم و نقش مؤثری در ارتقای سطح آموزش و حرفه‌ای خبرنگاران ایفا کنند.
ما برای ماندن در این عرصه و خدمتگزاری واقعی به جامعه و برای رسیدن به توسعه همه جانبه، چاره‌ای جز اخلاق مداری، اتحاد و صداقت نداریم...!
آدرس کوتاه خبر: