رئیس جمهور کشور نیز باید متفاوت از روش‌های سابق دست به اقداماتی بزند که شاید خیلی هم آسان نباشد. اما جاییکه ترس از فروپاشی کلیت نظام اقتصادی کشور مطرح است، باید دست به کار شد.
همین چند روز قبل رئیس جمهور پزشکیان گفت: «در بسیاری از کشورهای دنیا تعبیری وجود دارد مبنی بر اینکه از دو چیز نمی‌شود فرار کرد، (مرگ و مالیات)، ولی امروز در کشور ما فرارهای مالیاتی وجود دارد چرا که به لحاظ داده و اطلاعات دچار نقص و ضعف هستیم.»
جناب رئیس جمهور اشتباه نفرمائید؛ دعای کوروش مستجاب نشده! باید ابتدا اذعان بکنیم که متاسفانه سالهاست کشورمان دچار همان مصیبتهایی شده است که گویا کوروش(فارغ از راست و دروغ آن) آرزوی خلاصی از آنها کرده بود: «خدایا کشورم را از دروغ و ریا و چاپلوسی مصون بدار».
گویا خدا هم به حرفش گوش نکرد و دعایش را مستجاب نکرد و ایران همچنان گرفتار دروغ و ریاکاری و چاپلوسی است.
همه‌ی شهروندان کشور به نسبت حوزه فهم و توانائی‌هایشان در قبال توسعه و آبادانی کشورشان و جلوگیری از بحران‌های پیش روی آن مسئول هستند. نویسنده‌ی این سطور نیز بنا به همین حس مسئولیت است که دست به قلم برده و قصد ادای دین به کشورش را دارد و بنا به حوزه دانش و تجربیات عملی و ارتباط موضوعی، به وظیفه‌اش عمل نماید تا نه تنها خود گرفتار آفت چاپلوسی نگردد بلکه زینهار دارد که مبادا رئیس جمهور گرفتار دامی گردد که چاپلوسانی در وزارتخانه‌ها و نهادها برایش می‌گسترانند، بلکه با قاطعیت گام در مسیر معکوس بردارد و ریشه این آفت مهلک را از سرچشمه بخشکاند، شاید بتواند مقطعی هم که بوده کشور را از شر چاپلوسی در این مقطع زمانی برهاند.
ابتدا باید بدانیم که مالیات از کدامین فضای کسب و کار قابل وصول است؟ کسی که اندکی با اقتصاد آشنایی داشته باشد می‌داند که در شرایط رکود اقتصادی، افزایش بار مالیاتی بسیار خطرناک خواهد بود. علاوه بر آن ساز و کارهای مالیات بعنوان یک ابزار مؤثر مالی برای کنترل تورم و توزیع عادلانه درآمد و ثروت در جامعه، بسیار حساس عمل کرده و اثرات و پیامدهای آن به آسانی قابل کنترل نخواهد بود.
در واقع عوامل موثر بر تورم هم از جانب تقاضا است، هم از جانب هزینه و هم از جانب انتظارات تورمی؛ و لذا اگر از مالیات بعنوان ابزار کنترلی استفاده می‌شود باید آگاهانه و دقیق هدف را نشانه گیری کرده باشد. چه در غیر آنصورت به خطا رفته و اگر بخش مولد را هدف قرار دهد که وضعیت بدتر نیز خواهد شد.
در شرایط بحرانی امروز کشور که خیلی متفاوت از بحران‌های قبلی است، رئیس جمهور کشور نیز باید متفاوت از روش‌های سابق دست به اقداماتی بزند که شاید خیلی هم آسان نباشد. اما جاییکه ترس از فروپاشی کلیت نظام اقتصادی کشور مطرح است، باید دست به کار شد.
سالهاست که اقتصاددانان، فعالان مدنی و قلیلی از نمایندگان مجلس و سیاسیون هشدار می‌دهند که دولت و نهادهای شبه‌دولتی و فرادولتی باید پا از حریم اقتصاد پس بکشند. رئیس جمهور باید تلاش کند که حداقل مسیر اقتصاد کشور به همان سه رکن تعیین شده در قانون اساسی برگردد. متاسفانه امروزه صحبت از آن است که بیش از نیمی از اقتصاد در سیطره دولت و فرادولتی هاست که طبیعتاً از «دایره مالیاتی» نیز خارج می‌باشد.
بخش تعاونی که تقریباً کنار رفته و بخش خصوصی نیز نفسهای آخرش را میکشد. در چنین حالتی، وارد نمودن فشارهای مالیاتی بیشتر بمنزله گام نهادن در مسیر تشدید بحران‌ها و مرگ تدریجی بخش خصوصی خواهد بود که متأسفانه گویا وزارت اقتصاد و «متولیان مالیاتی» کشور مصالح عمومی کشور را به فراموش سپرده و فقط به مناصب خود می اندیشند و قدرت نه گفتن به مالیات بیشتر را ندارند.
جناب رئیس جمهور! موضوع فرار مالیاتی را که شما بر اساس اطلاعات ناقص و آدرس غلط مقامات مالیاتی بر آن تأکید دارید را می بایست در جای دیگری جستجو کرد که سالهاست از دایره مالیاتی و حوزه اختیارات سازمان مالیاتی خارج هستند، روز به روز هم فربه تر می‌شوند و مسئولان وزارت اقتصاد نیز جرأت طرح موضوع را ندارند.
برگرداندن این حوزه وسیع به دایره مالیاتی در حوزه اختیارات شماست. اینک زمان آن فرا رسیده است که برای نجات ایران و گام نهادن در مسیر آبادانی کشور، ابتدا بودجه های غیرضرور برخی نهادهای تحت عناوین فرهنگی را که عملکرد منفی آنها نیز محرز شده است را به سایر بخش‌هایی منتقل کنید که در تیررس نظارت مجلس و سازمان بازرسی و دیوان محاسبات می باشند و به شکوفایی اقتصاد کمک می‌کنند ، سپس با حذف معافیتهای مالیاتی همینگونه نهادها، سهم مالیات در تأمین بودجه کشور را می‌توان افزایش داد که در کنار جلوگیری از هدررفت سرمایه های نفتی و معادن کشور، امیدی به برون رفت از وضع موجود هنوز قابل تصور است.
آدرس کوتاه خبر: