نگارنده به‌عنوان مشاور تحصیلی در جریان مستقیم تعیین رشته برادر بزرگتر هژیر بودم، نامبرده در سال اول کنکورش با رتبه هزار تجربی انتخاب رشته نکرد؛ سال بعد از ان، رتبه‌اش به صدو هشت ارتقا پیدا کرد.
روژان‌پرس: تصور کنید که به دنبال روئیاهایتان سالیان متمادی، خواب و خوراک و هر آنچه لازمه زندگی ذی‌قیمت و غیر قابل برگشت دوره نوجوانی است را از خود حرام نموده و سال اول کنکور، رتبه چهار هزار و پانصد را در حد قامت بلند آرزوهایت نبینی و از انتخاب رشته امتناع نمایید، چون با خود عهد بسته‌اید که:
چرخ برهم زنی، ار بر مرادت نگردد!
پس از آن در سال دوم، جهت همسان‌سازی توقعات با تلاش‌هایت و همچنین پر کردن خلاء‌ها و نابرابری‌های دلخراش ناشی از جغرافیا، تاریخ، محیط سیاسی اجتماعی و...؛ تلاش‌های طاقت‌فرسایت را ده چندان نمایید و با کسب تراز هفت هزار و سیصد و پانزده در آخرین آزمون قلم‌چی (بورسیه قلم‌چی بوده و گرنه سال‌هاست قلم‌چی هم از سفره تحصیلی فقرا حذف شده است) پورت فولیوی تلاش‌هایت را تکمیل، هفت خوان مصیبت‌ها را طی شده و با شرکت موفقیت آمیز در کنکور آخرین میخ را به تابوت موانع کوبیده باشی و منتظر اعلام نتایج و به تبع آن، اعلام اینکه: بله هنوز هم هنوز است، ما دوزخیان زمین می‌توانیم از اندک منافذ باقی‌مانده استفاده نماییم و کورسوی امید را در ستم‌دیدگان روشن نگه داریم؛ اما در کمال ناباوری در اعلام نتایج با این پیام روبرو شویم: نتیجه آزمون شما در گروه آزمایشی علوم تجربی در حال بررسی فنی می‌باشد و دراین مرحله برای شما نتیجه اعلام نخواهد شد!
آری، این است پاسخ سازمان سنجش به دانش‌آموزمان هژیر اداک از روستاهای دورافتاده اورامان که سه سال دوره دبیرستان، دانش‌آموز ما در دبیرستان عادی- دولتی، وحدت مریوان بوده است.
فارغ از اینکه این نوع پاسخ‌دهی دلیلی دیگر بر آن است که مسئولان مربوطه هیچ گونه تجربه زیسته کنکور، تلاش و علم و دانشگاه و رتبه برتر نداشته‌اند، ظاهرا هرساله تعدادی را به بهانه‌های مختلف از جمله عدم هم‌خوانی رتبه سال قبل و گاها معدل، مدرسه محل تحصیل، محل سکونت و... به‌عنوان رتبه‌های مشکوک تحت بررسی قرار می‌دهند و بعضا اجبار می‌کنند که باید باز‌آزمایی شده و در امتحان مجدد شرکت نمایند.
به عبارتی دیگر اگر ایشان به جای مدرسه عادی وحدت مریوان که اتفاقا رزومه و مدارج و مدارک علمی کارکنان و دبیران در دوره تحصیل هژیر، از بسیاری از دانشگاه‌های کشور بالاتر بوده، در یک مدرسه غیر انتفاعی، مجوز رانتی، با صاحب امتیازی فلان مدیر فعلی و یا سابق با مدارک اکابر و بهره هوشی در حد جلبک در شهری همچون تهران تحصیل می‌کرد، آیا باز هم به رتبه هژیر مشکوک می‌شدند؟! آیا طرحی بهتر از این برای بر باد دادن ته مانده آبروی مدارس عادی و سلاخی کردن امید فرزندان فقرا و دبیران زحمتکش آن مدارس در چنته نداشتید؟!
آیا رواست که در بین دهها هزار نفر که جهش رتبه داشته‌اند پنجاه- شصت نفر غالبا از مناطق محروم را انتخاب و تجربه جهنمی استرس و اظطراب شرکت دوباره در کنکور را بر آنان تحمیل نمود؟! آن موقع که با دو خط بخشنامه شرم‌آور، فرزندان هیئت‌های علمی دانشگاه‌ها را که اندوخته دانشی آنان در حد بابایی و مامانی بوده و در کنکور دامپزشکی دانشگاه آزاد چغندرآباد پذیرفته شده بودند به پزشکی دانشگاه‌های برتر انتقال دادند؛ این فنی‌بازان شما که کنون به بررسی فنی مشغول هستند کجا تشریف داشتند؟!
مضافا قابل ذکر است که نگارنده به‌عنوان مشاور تحصیلی در جریان مستقیم تعیین رشته برادر بزرگتر هژیر بودم، نامبرده در سال اول کنکورش با رتبه هزار تجربی انتخاب رشته نکرد؛ سال بعد از ان، رتبه‌اش به صدو هشت ارتقا پیدا کرد.
*دکتری تخصصی مدیریت و برنامه‌ریزی آموزش از دانشگاه شهید بهشتی تهران و مشاور تحصیلی وقت، دبیرستان وحدت مریوان
منبع: مریوان‌خبر
آدرس کوتاه خبر:
