روژٰان پرس: 28 دیماه سال ۱۳۶۵ روزی تلخ در تاریخ كردستان است، 35 سال پیش در چنین روزی هواپیماهای جنگنده رژیم صدام بیش از 18 نقطه پر جمعیت سنندج را هدف قرار دادند كه بر اثر آن ۲۲۰ نفر شهید و ۱۶۵ نفر مجروح شدند و ده‌ها واحد مسكونی و تجاری ویران شد.رویكرد بمباران مناطق مسكونی شهرها در جریان جنگ تحمیلی اگر چه ریشه در خوی ددمنشی صدام داشت اما آنچه كه در آن شرایط، دشمن رابه استمرار این شیوه ناجوانمردانه تشویق می‌كرد، حمایت كشورهای غربی و در راس آن آمریكا بود. زیرا آنان به وضوح به برتری قوای ایمان و روحیه‌ی بالای نیروهای ایرانی در رویارویی با نظامیان بعثی واستیصال ماشین جنگی صدام پی برده بودند. قدرت‌های سلطه‌گر جهانی در آن زمان كه خود مشوق تجاوز صدام به مرزهای ایران بودند، بیمناك از برتری نظامی ایران درجبهه‌های جنگ، با استراتژی سكوت در شبكه‌های اطلاع‌رسانی به بازسازی قدرت تسلیحاتی صدام پرداختند و با در اختیار گذاشتن انواع هواپیما و بمب‌های تخریبی، راه را برای ادامه جنایات جنگی رژیم بعث در كشتار زنان و كودكان بی‌دفاع كشورمان باز گذاشتند. در چنین شرایطی صدام عاملی شد تا با حمله گسترده و بی‌محابا به شهرها از سویی میزان قدرت تخریبی سلاح‌های جدید غرب را آزمایش كند و از دیگر سو با ایجاد رعب و وحشت در شهرها و تضعیف روحیه مردم، مانع پیشروی رزمندگان اسلام در جبهه‌های مقاومت شود. اما برخلاف پیش‌بینی و تحلیل‌های كارشناسان غرب، استراتژی جدید دشمن در حمله به شهرها و بمباران مناطق مسكونی، نه تنها كاری از پیش نبرد بلكه موجب وحدت و همگرایی بیشتر مردم ایران و تعمیق كینه و نفرت در دل آنها نسبت به صدام و سران کشورهای غربی شد؛ به گونه‌ای كه عزیمت داوطلبانه گروه‌های مردمی برای مقابله مستقیم با نظامیان بعثی، روز به روز جلوه و عینیت بیشتری می‌یافت.
صدام در آن شرایط، كُرد و ترك و بلوچ و... نمی‌شناخت. ملت ایران با همه اقوامش برای او مانعی بزرگ بود، هر روز یك شهر را هدف حملات هوایی قرار می‌داد و در روز 28 دیماه سال ۱۳۶۵ با بمباران 18 نقطه پرجمعیت مسکونی، اوج كینه خود را نسبت به مردم كردستان علی‌الخصوص ساكنان شهر سنندج به نمایش گذاشت. در آن زمان مرسوم بود که رادیو صدای عراق به خاطر حفظ برخی مصلحت‌ها و بیم از محافل به اصطلاح دفاع از حقوق بشر لااقل در اطلاعیه‌های نظامی خود لاپوشانی می‌كرد و بمباران مناطق مسكونی را به عنوان مراكز نظامی و یا اقتصادی قلمداد می‌كرد؛ اما شامگاه 28 دی ماه سال 65 با پخش اطلاعیه‌ی ستاد فرماندهی كل قوای عراق نه با كنایه، كه آشكارا تصریح كرد: «امروز جنگنده بمب‌افكن‌های ارتش عراق، شهر سنندج را درهم كوبیدند...» و صدام بدین گونه اوج نفرت و كینه خود را بار دیگر نسبت به ملت كرد به نمایش گذاشت.
امروز در شرایطی 28 دیماه سنندج را گرامی می‌داریم كه تحولی اساسی در معادلات سیاسی جهان و منطقه به وجود آمده و پس از گذشت 35 سال از آن واقعه دلخراش، صدام به عنوان بزرگترین دیكتاتور قرن به دار مجازات آویخته شد و نه تنها ملت ایران بلكه ملت‌های همسایه و حتی عرب نیز از شر او خلاص شدند. شاید دعا و نفرین هزاران خانواده داغدار سرانجامی این چنین برای سردار قادسیه! رقم زد.
باشد ملت‌های آزاده جهان از هر تیره و نژادی چهره كریه استعمار را دریابند و همواره در راه استیفای حقوق خود و نابودی دیکتاتورها بیش از پیش پای فشارند.
چاپ شده در روژان شماره 559 29 دی 1400