روژان‌پرس: همه چیز مثل روز روشن است؛ نیاز آنچنانی به حرافی نیست. شهرداری‌ها و همچنین شوراها از اهداف خود فاصله گرفته‌اند. شورا به دنبال زمین و تپه می‌گردد شهردار هم به فکر صندلی است که با رای شورا به دست آورده است؛ آنها با هم کنار می‌آیند. چگونه بگویم نمک هم ذخیره نکرده‌اند چه برسد به آنکه در فکر خرید بالگرد و برف‌خور و برف‌روب و یا انعقاد قرارداد با پیمانکاران سالم برای چنین روزهایی باشند.
یعنی بی‌تعارف بگویم شهر بدون شورا خیلی بهتر اداره می‌شود. گاها خود این مسئول‌ها بزرگترین معضل مدیریت شهرها هستند چون انرژی زیادی از طرف فعالان حوزه‌های مختلف صرف نظارت و کنترل آنها می‌شود و آخر سر هم وضعیت بدین شیوه‌ای است که همگی می‌بینیم.
راه حل شاید این باشد که این سیستم شورایی را منحل کرد. در جایی که زمینه مساعد برای رشد همه جانبه نهادها وجود ندارد دموکراسی ناقص‌الخلقه شورایی که ماحصل قوم‌گرایی و باندبازی، رانت‌خواری و رای‌فروشی و... باشد دستاوردی به جز تبانی، ویرانی و چپاول شهرها نخواهد داشت.