روژان‌پرس: طی برسی‌هایی که چندین سال گذشته روی محیط زیست کردستان انجام گرفته، همیشه دریاچه زریبار در اولویت اهمیت قرار داشته است. همین موضوع باعث شد نگاهی به نقشه کاربری زریبار از سال 1356 تا سال 1393 داشته باشیم.
موضوع رشد نیزار و نگرانی از کم شدن آب دریاچه از بیشترین مانورهایی است که در طی چندین سال گذشته همیشه هم روی آن بحث‌های فراوانی صورت گرفته و حتی کارگاه‌های زیادی هم برگزار شده است اما اگر نگاهی جزئی‌تر به معضل محیط زیستی کردستان بیاندازیم معلوم می‌شود که مشکل اساسی کاهش شدید تراکم جنگل‌های این خطه در طی چند دهه‌ی گذشته بوده است.
متاسفانه استفاده بیش از اندازه مردم کردستان از زغال برای مصارفی همچون چای و کباب که شاید به گزاف نگفته باشیم اگر بگوییم رتبه‌ی اول مصرف زغال را نسبت به جمعیت در کشور داریم. موضوعی که راحت‌ترین راهکارها برای آن وجود دارد ولی هیچوقت آن نگاه سنتی و نوستالژیک که نسبت به دود حاصل از سوخت چوب و زغال داریم نتوانسته جایگاه خود را برای استفاده نکردن از زغال در میان مردم بگیرد حتی با وجود اینکه طبق تحقیقات پزشکی حداقل 6 نوع بیماری از زغال که مهمترین آن آسم و سرطانزایی بودن آن است به اثبات رسیده است.
اما دومین و شاید مهمترین دلیل برای کاهش شدید تراکم جنگل‌های کردستان که طی چندین سال گذشته با رشد فزاینده‌ای زیاد شده است، نابودی عمدی مراتع و جنگل‌ها و تبدیل آنها به باغ‌های شخصی بوده است. متاسفانه نه نظارتی رو آن انجام می‌گیرد و نه مردم بومی هم چندان اهمیتی به ضررهای زیاد تغییر کاربری می‌دهند.
این موارد بالا به طور کلی به اضافه آتش سوزی‌های مکرر از عمده دلایل به وجود آمدن وضعیت حال حاضر بوده است.
این موضوعات در حالی قابل بیان است که خوزستان یکی از مهمترین استان‌ها در تولیدات کشاورزی و همچنین دارای تنوع زیستی غنی طی چند دهه گذشته بوده است، حال شاهد هستیم نه آبی دارد و نه تنوع زیستی غنی. پس چندان این وضعیت هم از ما دور نیست! شاید جنگل تراشی‌های چند روز گذشته در قامیشله مریوان و سورین بانه زنگ خطری باشد و شاید آخرین فرصت‌ها که جلو این همه تجاوز به جنگل‌های بکر کردستان را گرفت.
* کارشناس محیط زیست
موضوع رشد نیزار و نگرانی از کم شدن آب دریاچه از بیشترین مانورهایی است که در طی چندین سال گذشته همیشه هم روی آن بحث‌های فراوانی صورت گرفته و حتی کارگاه‌های زیادی هم برگزار شده است اما اگر نگاهی جزئی‌تر به معضل محیط زیستی کردستان بیاندازیم معلوم می‌شود که مشکل اساسی کاهش شدید تراکم جنگل‌های این خطه در طی چند دهه‌ی گذشته بوده است.
متاسفانه استفاده بیش از اندازه مردم کردستان از زغال برای مصارفی همچون چای و کباب که شاید به گزاف نگفته باشیم اگر بگوییم رتبه‌ی اول مصرف زغال را نسبت به جمعیت در کشور داریم. موضوعی که راحت‌ترین راهکارها برای آن وجود دارد ولی هیچوقت آن نگاه سنتی و نوستالژیک که نسبت به دود حاصل از سوخت چوب و زغال داریم نتوانسته جایگاه خود را برای استفاده نکردن از زغال در میان مردم بگیرد حتی با وجود اینکه طبق تحقیقات پزشکی حداقل 6 نوع بیماری از زغال که مهمترین آن آسم و سرطانزایی بودن آن است به اثبات رسیده است.اما دومین و شاید مهمترین دلیل برای کاهش شدید تراکم جنگل‌های کردستان که طی چندین سال گذشته با رشد فزاینده‌ای زیاد شده است، نابودی عمدی مراتع و جنگل‌ها و تبدیل آنها به باغ‌های شخصی بوده است. متاسفانه نه نظارتی رو آن انجام می‌گیرد و نه مردم بومی هم چندان اهمیتی به ضررهای زیاد تغییر کاربری می‌دهند.
این موارد بالا به طور کلی به اضافه آتش سوزی‌های مکرر از عمده دلایل به وجود آمدن وضعیت حال حاضر بوده است.
این موضوعات در حالی قابل بیان است که خوزستان یکی از مهمترین استان‌ها در تولیدات کشاورزی و همچنین دارای تنوع زیستی غنی طی چند دهه گذشته بوده است، حال شاهد هستیم نه آبی دارد و نه تنوع زیستی غنی. پس چندان این وضعیت هم از ما دور نیست! شاید جنگل تراشی‌های چند روز گذشته در قامیشله مریوان و سورین بانه زنگ خطری باشد و شاید آخرین فرصت‌ها که جلو این همه تجاوز به جنگل‌های بکر کردستان را گرفت.