روژان پرس: قتل و عام مردم اوکراین توسط روسها در برابر چشم جهانیان و تجاوز به حریم کشورهای همسایه یک ننگ بزرگ معاصر است که تقریبا به یک رویه و منش عمومی در جهان تبدیل شده است؛ کاری که رژیم متجاوز ترکیه عضو ناتو برای اشغال عفرین با چراغ سبز و پشتیبانی گندهلاتهای دولتی و حکومتی انجام داد با این تفاوت که در آنجا با یک مقاومت تاریخی رو به رو شد و جنگجویان کورد با دست خالی مانع پیشروی آنها شدند اما اوکراینیها با تشکیلات و تجهیزاتهای فوق پیشرفته و حمایتهای آشکار جهان غرب توانایی یک روز مقابله را نداشتند.
قلدریهای روسیه و خط و نشان کشیدنهای آنان برای مداخلات احتمالی سایر کشورها در جنگ با اوکراین نوعی قدرتنمایی در برابر آمریکا و کشورهای غربی است که تا اکنون به تحریمهای بیتاثیر بسنده کردهاند.
تحریمهای کاغذی هرچند موضع و جبهه جنگی ابرقدرتها را مشخص میکند اما بدون واکنش سریع در برابر اقدامات جنگطلبانه روسیه به عنوان مرکز فرماندهی دیکتاتورهای جهان و خصوصا خاور میانه مضحکهای بیش نمیتواند باشد.
کمونیسم شکست خورده اتحاد جماهیر شوروی با این حرکت درصدد احیای مرزهای از دست رفته و در صورت امکان توسعه جغرافیای سیاسی خود در مقابل دشمنان دیرینه و اعضای ناتو میباشد. تلاش برای عضویت در ناتو از طرف اوکراین جهت تضمین کیان سیاسیاش این بهانه را به دست روسیه داد که آنجا را با لشکرکشی به خاک و خون بکشد؛ تاکتیکی که میتواند زهر چشم گرفتن از اعضای ناتو و کشورهایی که امید به عضویت در ناتو را دارند، از پیامدهای آن باشد.
همچنین ناکامی روسیه در جریان جنگ سرد در حوزههای مختلف از جمله توسعه استعمارهای نوین، توسعه اقتصادی با شاخص تولید ناخالص ملی و ضریب نفوذ آن در رتبه بندیهای جهانی، سبب ساز برهم زدن نظم جهانی از سوی روسها شده است.
روسها میخواهند اینگونه جنگ اقتصادی غربیها را به جنگ نظامی برای جایگاهیابی جدید تغییر دهند.
در تغییرات احتمالی در چنین جنگهای ناخواسته و ضد بشری در صورت شعلهور شدن آتش جنگ، طراحی نقشه جدید جغرافیای سیاسی جهان نیز دور از انتظار نیست و شاید یکی از بزرگترین اهداف روسیه هم تغییرات ژئوپلیتیک جهان باشد.