نقش رسانه در جریان آزاد اخبار و اطلاعات آن را تبدیل به موثرترین عامل در مدار رقابت ملت‌ها، مکاتب و دولت‌ها کرده است، این قدرت برگرفته از توان تاثیرگذاری بر تنظیم مبانی فکری، احساسات، قضاوت و اعتباربخشی است اما این قدرت ذاتا کارساز نیست بلکه از ظرفیت 2 قطبی مثبت و منفی برخوردار است.
به این علت است که ابرقدرتها بیشترین حساسیت را روی نظام رسانه داشته و همواره در تلاشند تا از ظرفیت مثبت آن در معادلات داخلی و از ظرفیت منفی آن در مقابله با کشورهای رقیب استفاده کنند تا کمر همه رقبا را با آن بشکنند.
تمام مناسبات و معادلات دنیا تحت تاثیر کارکردهای دوگانه رسانه قرار دارد به طوری که در کشورهای پیشرفته عامل پیشبرنده اهداف و در کشورهای جهان سوم عامل اصلی عقب‌ماندگی و آسیب‌پذیری و بی‌ثباتی است زیرا از رسانه برای ترویج توهم دانائی، توانائی و بزرگی در این جوامع و راه‌اندازی کوتوله‌ها بهره می‌گیرند.
اما از همه این‌ها خطرناک‌تر نگرش ایدئولوژیک حاکمیت‌های جهان سوم به رسانه و دسترسی باندهای مافیایی فاسد و دولت-های پنهان به آن است زیرا هر 3 تشکل برای رسیدن به هدف از قلم‌های اجاره‌ای و نویسندگان کوتوله استفاده می‌کنند، در این شرایط فعالیت خارج از مدار آنها مانند رقص بر لبه تیز تیغ و بازی کردن با جان، مال و آبروست.
زمانی که یک کشور صحنه رقابت ابرقدرتها، نبرد ایدئولوژیکی، جنگ هویت‌ها و زورآزمائی باندها باشد، روزنامه‌نگاران غیر وابسته از سمت این جریان‌ها مورد آماج اتهامات و تهدیدات متنوع قرار می‌گیرند که چاره‌ای به جز قبول خطر یا ترک میدان ندارند.
گروه رسانه‌ای روژان از سال 1391 فعالیت خود را آغاز و رویکردش را بر مبنای پذیرش تنوع نژادی، فرهنگی و عقیدتی هویت ملی، دفاع از حقوق همه هویت‌ها و پایان بخشیدن به برتری‌طلبی در ایران تعریف کرد و در 13 سال فعالیت رسانه‌ای تمام توان خود را به کار گرفت تا از این دایره خارج نشود.
روژان تمام تلاش خود را به کار گرفت تا سبب پایان دادن به بدبینی ناشی از تبلیغات منفی برنامه‌ریزی شده بر علیه کوردها و اثبات حقانیت مطالبه حقوق هویتی کورد باشد تا تحقق این 2 هدف سبب پایان دادن به تبعیض در توزیع قدرت، ثروت و منزلت شود.
اکنون که 1095 همین روز از فعالیت پایگاه خبری روژان پرس و هزارمین شماره روزنامه روژان را می‌گذرد شاید عده‌ای بر این باور باشند که این مسیر بدون درگیری و تنش بوده زیرا علاقه به ایفای نقش ما را از گلایه، توقع، ادعا و دلسردی بازداشت، البته ناامیدی از تاثیر گلایه بر حاکمیت، رقبا و قلم‌های اجاره‌ای و امید به آینده هم در این دم فروبستن تاثیر داشت.
مشکلات مالی ناشی از عقب‌ماندگی اقتصادی استان‌های کوردنشین، نبود حمایت از رسانه در دایره همت ثروتمندان و نیکوکاران کورد و تحریم تحمیلی ناشی از عدم وابستگی به درون و بیرون حاکمیت در این مدت به راستی آزار دهنده بود اما از همه این‌ها سخت‌تر متهم شدن توسط ناآگاهان و قلم‌های اجاره‌ای بود که واقعا تمام وجود را می‌سوزاند اما به قول عشاق خانه عشق ویران شود که ما را سنگ زیرین آسیاب کرد.
حفظ استقلال رویکردی و نداشتن وابستگی داخلی و پیوست خارجی شاید روژان را از بسیاری امتیازات مادی و حمایت‌های گوناگون محروم کرد و در مقاطعی تبدیل به سیبل جماعتی «از همه رنگ از همه جا بی‌خبر» شد اما امروزه با افتخار به دوران فعالیت خود می‌نگرد.
ادامه راه و حفظ رویکردها توانست اثبات حقانیت مجموعه رسانه‌ای روژان را به بسیاری افراد، جریان و نهادها اثبات کند که این امر موجب افزایش امید به تغییر و ادامه راه شد.