سنندج- روزنامه روژان: رمز ارزها (کریپتو کارنسی) ماهیت مردمی دارند و آنها را به اسم ارز غیرحکومتی میشناسند، بر خلاف ارزهای فیزیکی که کامل در اختیار دولت هاست رمز ارزها یک پول مهم با گستردگی جهانی توسط مردم تولید و مدیریت میشود؛ یعنی حکومتها در مسدودسازی، بلوکه کردن و تولید آن نقش آنچنانی نداشته و دولتها تنها میتوانند آن را در به رسمیت شناختن به چالش بکشند. دولتها به خاطر عدم اختیارشان بر کنترل کامل آن مجوز فعالیت رسمی به آنان نمیدهند، چون دولتهای با اقتصاد متمرکز عاشق تورم و نرخ بهره بانکی هستند. آنها در بانکها سپردههای مردم را از گردش خارج کرده و برای خود امپراطوری مالی تشکیل میدهند.
رمز ارزها پولی است که مردم میتوانند در تولید آن خارج از کنترل دولت نقش داشته باشند. این ویژگی غیرحکومتی مهمترین و بارزترین خصیصه رمز ارزهاست. چون ماهیت دولتها ضدمردمی است از فراگیری رمزارزها به عنوان پول مردمی واهمه دارند به همین علت مانع از تولید آن توسط مردم میشوند.
از آنجایی که اغلب جریانهای مالی و پولی به طور کامل در سیطره قدرت دولت است تمایلی به گردش مالی خارج از دایره کنترل خود ندارند بنابراین دولتها با بهرهگیری از تاسیسات دولتی اقدام به تاسیس مزرعههای ارز دیجیتال و تولید آن کردهاند، اما باز جای خوشحالی است که آنها توانایی محدود کردن دسترسی مردم به این رمز ارزها را به طور کامل ندارند چون آنها واحدهای پولی جهانی در دنیای دیجیتال میباشند.
پول کاغذی ابزار دولت برای جبران کسری بودجه، افزایش نقدینگی، بالارفتن پایه پولی و بحرانسازی در بازار است. خلق پولهای کاغذی در بانکهای کلاسیک دولتها موجب بحرانهای اقتصادی بسیاری در دنیا میشود که تنها یکی از آنها تورم است.
بانکها با اعمال نرخ بهرههای سنگین به مراکز تولید ربا تبدیل شده و نظام پولی و مالی کشورها را با چالش جدی روبرو کردهاند؛ آنها سالانه با چاپ اسکناس، خلق پول و سفتهبازی سبب مشکلات اقتصادی فراوانی در جامعه میشوند.
نزدیک ۸۰ درصد سپردههای مردم نزد بانکها ارزان قیمت هستند یعنی سودبانکی آنها کمتر از ۱۰درصد میباشد این درحالی است که آن را در قالب وام با نرخ بهره ۲۴درصد به متقاضیان پرداخت میکنند.
ارزهای دیجیتال بدون بهره، همگانی، خارج از دسترس دولت و بیتاثیر از بحرانهای اقتصادی داخلی هستند.