صبح بیستم شهریور ساعت پنج و نیم صبح در پارک کودک سنندج مورد حمله گله‌ای از سگذهای ولگرد قرار گرفتم و به صورت جدی دچار ترس شدم.
در خصوص تردد سگ ولگرد در محیط‌های شهری طبیعتا نمی‌توان اتنظار داشت که اصلا تعداد کمی از این حیوان دیده نشود، اما هر پدیده‌ای اگر از تعادل خارج شود تولید درد سر خواهد کرد. سگ به عنوان نگهبان از دیرباز یار و یاور انسان بوده است اما سگ حیوانی است با یک سیستم پیشرفته حسی و شناختی و مانند هر جانور دیگری همواره در پی تامین غذای مورد نیازش است، چه به‌صورت شکار و چه به صورت جمع‌آوری و در زنجیره طبیعی جانوران جایگاهی در سطوح بالای خوراکی دارد و در صورت تامین نشدن غذایش ناچار به تجاوز به حریم‌های دیگر می‌شود. مثلا سگ‌های رها در کوه‌های اطراف سنندج نسبت به شکار جانوران پایین دست خود مانند خرگوش و کبک و خوردن جوجه‌ها و تخم لانه‌های سطح زمین می‌شوند. سگ‌ها از منتشر کنندگان بیماری خطرناک هاری هم هستند.
بنابراین مانند همه مراکز دیگر شهری در سنندج هم باید وجود و تعداد سگ‌های رها را مدیریت کرد. به نظر می‌رسد مسئولان بهداشتی و شهری نگران انتقادهای گروه‌های حافظ حقوق حیوانات هستند. باید به این عزیزان تذکار داد که شهر در درجه نخست محل زندگی انسان‌هاست. و باید کل مشکلات از دیدگاه بهداشت و سلامت انسان‌ها دیده شود.
آیا شما می‌دانید مسئول سامان‌دهی تعداد سگ‌های رها کدام نهاد و ارگان است؟