کارمندان خوش‌فکر و خلاق ابزارهای عالی در خدمت سیستم‌های فشل برای دسترسی به اهدافشان هستند؛ برای اینگونه کارکنان شرط ماندگاری در سیستم‌های بد همراهی با آن است.
در جایی که رانت، باند، رشوه، رابطه و خیلی چیزهای دیگر در اولویت برنامه‌های اجرایی سازمان باشد هر کارمندی بعد از یک مدت کوتاهی مسخ و در نهایت در روزمرگی‌های آن آسمیله خواهد شد.
بر این اساس انتظار حضور آدم خوب در سازمان بد وجود ندارد به همین خاطر رفتارهای کاملا مشابه از سوی کارکنان سازمان‌های بد مشاهده می‌شود.
قطعی‌های مکرر سیستم، فساد اداری، فساد اخلاقی، تعلل در انجام امور، پیچیده‌سازی، سرگرم کردن مراجعین، بدرفتاری، مدیریت ضعیف، تقسیم کار ناعادلانه، استخدام نیروهای تحمیلی و سهمیه‌ای، محیط کار نامناسب، عدم رسیدگی به امور کارکنان و مردم و در کل تحمیل زیان به جامعه از ویژگی‌های بارز سازمان‌های بد است.