در شرایطی که معیشت و بیکاری و بی‌تفاوتی انسانها جامعه را با رخوت و نوعی خمودگی و ناامیدی مواجه کرده و دستگاه‌های دولتی نیز سرگرم کار خویشند باید تشکیل چنین انجمن‌هایی را به فال نیک گرفت و برای بانیان و مدیران آن درود فرستاد.
این روزها صفا و صمیمیت و سادگی را در زندگی جمعی کمتر می‌بینیم؛ همه سر درگریبانند؛ پدر از پسر خبر ندارد و اگرچه همه زیر یک سقف هستند اما گاهی وقتها روزها و هفته‌ها شاید اعضای یک خانواده همدیگر را نبینند. از شب‌نشینی‌ها خبری نیست؛ نه کودکان قصه‌های مادربزرگ را می‌شنوند و نه پدربزرگ‌ها کودکان را به دَدَر می برند؛ به عبارتی ساده‌تر همه از مفاهیم و ارزش‌های متعالی زندگی جمعی و صمیمی محرومیم. پیچیدگی زندگی و مشقت تامین معیشت بسیاری از ما را به ربات‌های بی‌احساس تبدیل کرده است. نه عاطفه‌ای از او باقی گذاشته و نه حسی انسانی که ریشه در فرهنگ ما کُردها دارد.
یادش بخیر شب‌های چله، زیر کرسی زردک می‌خوردیم و هندوانه... وقتی آدم‌های خوب قدیم یادم میاد دلم تنگ زندگی و زمان قدیم می‌شود.خوب بودنِ کرسی در این بود که همه روبروی هم نشسته بودیم. قدیما وقتی کله‌ها داغ می‌شد خاطره‌گویی می‌کردند.
پذیرایی هم مثل حالا این همه گرون نبود کشمش و سنجد بود و تابستون‌ها هندوانه؛ آن زمان زندگی‌ها صفای خیلی خوبی داشت. مردم معتقد بودند چرخ زندگی رو خدا می‌چرخونه یعنی روزی دهنده، خداست.
با ورود موبایل و تلگرام و اینستاگرام و... به زندگی ما آدمها، امروز دیگر با اینکه همه زیر یک سقف هستند اما از هم بی‌خبرند؛ سرها خم شده و چشم‌ها خیره به صفحات گوشی موبایل است.
در وانفسای مرگ عاطفه‌ها، وجود هر جمعی را باید بازگشت به فطرت انسانیت دانست، انسانیتی که امروز جز نام و نشانی خشک و خالی چیزی از آن باقی نمانده است.
این مقدمه، بهانه‌ای بود برای معرفی جمعی متفاوت و دوستانه در گوشه‌ای از این کره خاکی در شهر سنندج که از هر بهانه‌ای برای با هم بودن استفاده می‌کنند؛ ابزار ارتباطات آنان همین شبکه‌های مجازی است اما هدفی بزرگتر برای باهم بودن و شاد بودن دارند که به گفته منصور پرنیانی چند سال است شروع به کار کرده و صدها نفر عضو دارد.
«چرا کوردانه»؟
منصور پرنیانی می‌گوید این نام تداعی‌گر عصاره فضائل ملت کُرد با همه جلوه‌های زیبایش است و سعی داریم جامعه را به سوی شادابی و نشاط بیشتر هدایت کنیم چرا که به گفته او در شرایطی که مسائل و مشکلات اقتصادی و همچنین نبود فضاهای نشاط تفریحی زندگی را بر مردم سخت کرده است تنها راه نجات از این بیماری اجتماعی، برگزاری تورهای گردشگری و ورزشی و با هم بودن است.طرح و برنامه دارند و نسبت به سرنوشت هم احساس مسئولیت می‌کنند. این انجمن 9 سال پیش، از سال ۹۲ با یک گروه ورزشی دوستانه چند نفره شروع به‌کار کرد و امروز نه تنها یک گروه ورزشی بلکه انجمنی بزرگ و خانوادگی است که تمرین مهارت زندگی، آموزشی و کمک به همدیگر را سرلوحه کارهای خود قرار داده و به موفقیت‌های بزرگی نایل شده و سالانه دهها و بلکه صدها برنامه کوچک و بزرگ برگزار می‌کند.
انجمن ورزشی کوردانه، (بانتا آبیدر) با این که چند سال بیشتر از آغاز فعالیتش نمی‌گذرد ولی در همین مدت کوتاه تجربه خوبی کسب کرده و آنگونه که مسئول گروه می‌گوید بسیاری از اعضا با پیوستن به این جمع و شرکت در برنامه‌های آن از انزوا و افسردگی که دستاورد قرن حاضر است رهایی یافته‌اند.
منصور پرنیانی، عابدین‌محمدی، اقبال ایوبی، ناجی احمدزاده و خانم زهرا ساعدپناه از اعضای فعال انجمن هستند که برخی از آنها به نسبت توانایی و تخصصی که دارند به عنوان مربی و مسئول کمیته‌ها، کار آموزش و برنامه‌ریزی و هماهنگی را بر عهده دارند ازجمله کمیته‌های مالی، انضباطی، روابط عمومی، فنی و پزشکی.
پرنیانی مسئول این انجمن ورزشی به همراه عابدین محمدی، اقبال ایوبی و زهرا ساعدپناه با حضور در دفتر روزنامه روژان به معرفی اهداف این گروه و فعالیت‌های آن و همچنین چشم‌انداز گروه کوردانه در آینده‌ی پرداختند؛ انجمنی که فارغ از قیل و قال دنیا و بدون چشم‌داشت مادی با هدف برنامه‌ریزی برای ایجاد نشاط و شادابی در جامعه راه‌اندازی شده و هزینه‌های آن از سوی خود اعضا تامین می‌شود.
پرنیانی در پاسخ به سوالی در باره اینکه این کار برای شما چه عایداتی دارد؟ می‌گوید: دیدن چهره شاد اعضا و ایجاد نشاط اجتماعی در جامعه برای ما بیشترین پاداش است؛ انجام فعالیت‌های محیط زیستی رعایت اصول و مبانی اخلاقی شاخص‌ترین برنامه‌های ما را تشکیل می‌دهد. تمامی برنامه‌های انجمن به صورت هیئتی و شورایی متشکل از ۸ تا ۹ نفر مدیریت می‌شود و تمامی خدمات را نیز رایگان ارائه می‌دهیم. هدف هم کمک به سلامت روح و روان اعضا و روحیه دادن به جامعه برای جلوگیری از بیماری‌هایی نظیر افسردگی است که متاسفانه در بین زنان بیشتر به چشم می‌خورد. چندین مورد داشتیم که پس از حضور در برنامه‌های ورزشی و تفریحی انجمن، شادابی خود را باز یافته و به صورت فعال در جامعه ظاهر می‌شوند.
برگزاری اردوهای تفریحی (گلگشت) و تشکیل تورهای سیاحتی و زیارتی در نقاط مختلف استان کردستان بخشی از برنامه‌های برون‌شهری گروه کوردانه است و تاکنون غار قوری‌قلعه، پالنگان، سراب صحنه و هورامان و بیشتر روستاها و نقاط دیدنی استان کردستان و چندین قله مرتفع منطقه از جمله سخناخ، چیاقراول، سلطان سراج‌الدین و بیشتر کوه‌های استان، رفته‌ایم و در آینده هم در نظر داریم روی کوهنوردی و طبیعت‌گردی تمرکز کنیم. علاوه بر این برنامه‌ای که در طول هفته می‌توان به آن اشاره کرد فعالیت‌های اجتماعی و ورزشی در نقاط مختلف سنندج از جمله پارک کودک است.
پرنیانی می‌گوید به مناسبت‌های مختلف مانند روز پدر، روز درختکاری و روز زن برنامه‌هایی هم داریم؛ و همچنین چند سال است جشنواره ورزشی با شرکت اعضا در طول سال برگزار می‌کنیم و هدف ما استحکام بنیان خانواده‌ها است. شنبه تا چهارشنبه در پارک کودک برنامه ورزش صبحگاهی داریم که زیر نظر بهترین مربیان شهر و به تناسب سن و سال اعضاء به ورزش می‌پردازند. پنج شنبه‌ها هم برنامه گلگشت داریم و سه‌شنبه‌ها تور دوچرخه‌سواری و جمعه هفته در میان برنام کوهنوردی؛ علاوه بر این هر هفته جهت آمادگی اعضا به پناهگاه آبیدر می‌رویم و دوشنبه برنامه استخر مردان و چهارشنبه استخر زنان را داریم.اگرچه در گروه ۳۰۰ نفره کوردانه می‌توان از کودکان خُردسال تا افراد میان‌سال و مسن دید اما اغلب اعضای فعال آن به ویژه مدیران کمیته‌ها را افراد بزرگتر و بازنشستگان تشکیل می‌دهند.
به گفته پرنیانی چندین جلسه با کمیسیون ورزشی شورای شهر داشتند و هم اعضای شورا و هم کمیته فرهنگی شورای شهر، نهاد ورزش شهرداری و سازمان ورزش و جوانان نگاهی حمایتی دارند که قدردان حمایت آنها بودند.
وی افزود: هدف برنامه‌های ورزشی تامین سلامت اعضاء و به نوعی تمرین زندگی جمعی است چون به موجب بررسی‌های میدانی، امروز افسردگی به ویژه در بین خانم‌ها به یک آسیب جدی تبدیل شده است.
وی اظهارداشت: صندوق قرض‌الحسنه تشکیل دادیم و هیات امنا به تناسب نیاز اعضا از محل صندوق که از آورده خود اعضا تامین می‌شود به متقاضیان از یک تا 5 میلیون تومان وام می‌دهد. مشاوره رایگان به برخی سازمانها و نهادهای دولتی هم از جمله برنامه‌های دیگر ما است.
در شرایطی که معیشت و بیکاری و بی‌تفاوتی انسانها جامعه را با رخوت و نوعی خمودگی و ناامیدی مواجه کرده و دستگاه‌های دولتی نیز سرگرم کار خویشند باید تشکیل چنین انجمن‌هایی را به فال نیک گرفت و برای بانیان و مدیران آن درود فرستاد.
بدون شک حضور در چنین تشکل‌ها و برنامه‌هایی که ریشه در فرهنگ کردستانی‌ها دارد می‌تواند نشانی زیبا از سرزندگی و اهتمام جمعی به سرنوشت جامعه تلقی گردد.
سرویس گزارش روزنامه روژان برای اعضای این گروه آرزوی موفقیت دارد.
منبع: روزنامه روژان شماره 292
آدرس کوتاه خبر:
