"فریدالله ادیب آیین" یک هنرمند چند وجهی و اکسپرسیونیست انتزاعی در نقاشی شناخته می‌شود. وی از تکنیک‌های مختلف و تأثیراتی از هنرمندان مختلف استفاده کرده تا سبک خود را شکل دهد. از جمله تکنیک‌هایی که او به کار می‌برد، تکنیک قطره‌ای است که با استفاده از قلم مو یا چوب، رنگ را روی زمین می‌ریزد یا چکانده و این تکنیک به عنوان نقطه عطفی در کارنامه هنری او مطرح شده است.آیین از تأثیرات سبک‌های هنری مختلف مانند امپرسیونیسم، کوبیسم و سورئالیسم بهره برده و با ترکیب آن‌ها، سبک منحصربه‌فرد خود را پیدا کرده است. او با مطالعه آثار هنرمندانی چون گرهارد ریشتر و جکسون پولاک، تلاش کرده است تا سبک خود را تکامل دهد و از اشکال هندسی مانند دایره، مربع و مثلث در آثارش استفاده کند.
همچنین، ادیب آیین مخالف محتوای سیاسی و اجتماعی در نقاشی است و آثارش اغلب موضوعاتی متفاوت و نوآورانه دارند. او با پیشرفت کار خود به سمت جنبش اکسپرسیونیستی جلب توجه کرده و نامش به عنوان یک هنرمند معاصر به طور قابل توجهی در تاریخ هنر ثبت شده است.
ادیب آیین با طیف گسترده‌ای از سبک‌ها و موضوعات، تلاش کرده است تا به خودی خود جامعه هنری را به چالش بکشاند و دهنیت ذاتی و تفکرش مرزهای ادراک را برای مخاطبانش زیر سوال می‌برد.
آثار او به نظر مخاطبان بالاترین جذب برای کاوش و تأمل را دارا هستند. او از سبک‌های نقاشی مختلفی مانند "نقاشی کنشی، کششی" یا "نقاشی قطره‌ای" یا "نقاشی اکشن" استفاده می‌کند که تکنیک‌های نوآورانه‌ای مانند ریختن و چکاندن رنگها بر روی زمین را شامل می‌شوند.وی از فرآیند خودانگیخته و شهودی که به ناخودآگاه جمعی نفوذ می‌کند، استفاده می‌کند تا ارتباط عمیق‌تری با آثارش برقرار کند. این نوع تکنیک به او اجازه می‌دهد که با روش‌های جدیدتر و فیزیکی‌تری به هنرش بپردازد و در نتیجه در فضای فرهنگی مصرف‌کننده تأثیر گذار باشد.
زندگی شخصی ادیب آیین با مشکلات متعددی همچون مبارزات شخصی، مشکلات اقتصادی و عدم حمایت اطرافیان همراه بوده است. با این حال، عملکرد هنری او در سال‌های پربار بسیار موفق بوده و آثارش به جایگاه نمادی در فرهنگ و هنر معاصر رسیده است. وی برای ادامه کشف و آزمایش انواع مختلف تکنیک‌های قطره‌ای خود و آزمون رنگها، بافت‌ها و ترکیب‌بندی‌های مختلف به تحقیق و پژوهش ادامه می‌دهد.
هنر ادیب آیین از سبک اکسپرسیونیسم انتزاعی شروع شده و او از کودکی علاقه‌مند به موسیقی بوده و مدت‌ها وقت خود را برای تحقیق و بررسی تأثیر موسیقی بر نقاشی و برعکس صرف کرده است. این هنرمند به واسطه آثارش در مجلات، نمایشگاه‌ها و فیلم‌ها به نمایندگی از فرهنگ هنری و نمادی بودن او کمک کرده است.
با وجود چالش‌ها و مشکلاتی که در زندگی این هنرمند وجود داشته، عملکرد هنری او همچنان در سال‌های پربار و موفقیت‌آمیز بوده است.